dinsdag 23 december 2008

Het schip in handen!!

Nog twee dagen tot aan Kerstmis, zes weken tot aan de eerste Eppo en de start van het nieuwe Bob Evers stripavontuur “Een overval in de lucht” en nog drie scenariopagina’s van ons nieuwste album “De strijd om het goudschip”.
De lezers van Brabant Strip Magazine (http://www.brabantstrip.be/) konden de eerste drie plaatjes van pagina 44 al bewonderen als illustratie op de laatste pagina van het interview. In kleur uiteraard, vandaar dat wij ze hier nu maar eens in zwart-wit op de blog zetten. Is immers best lang geleden dat we hier een Goudschip-pagina in zwart-wit hadden.



















In feite is deze pagina lange tijd onderwerp van discussie geweest. Moeten Bob, Jan en Arie nou niet de brug innemen? Weg met Muriloff en zijn Kanaken. Laat de helden de beslissende slag toebrengen. En meer van dat soort dingen...



















Tja, wat Willy van de Heide hier presteert is tegenwoordig op literair niveau not done.
Maar toch, het heeft iets. Die Kanaken die het hele verhaal ongewapend rondlopen en uiteindelijk toch als enigen die zwaarbewapende muiters weten uit te schakelen. En dat terwijl Abercrombie pagina’s eerder nog beweerde dat MacGarrigle ‘geen ros’ aan zijn mannen zou hebben.
Alleen al daarom, omdat deze ontknoping met geen mogelijkheid te voorspellen valt voor wie het verhaal niet kent, of voor wie het zelf zou moeten verzinnen, alleen daarom al is het in de strip precies hetzelfde gebleven als in het boek.

PAGINA 44a:

1. Mickey Mouse trapt de deur dicht met zijn voet en vuurt met zijn geweer op de Kanaak.
GELUID VAN HET SCHOT: Pang!

2. De Kanaak hangt levenloos over de raamrand. Op dat moment slaat de tweede Kanaak vanaf het dak het voorraam in. Mickey draait zich verbijsterd om naar de tweede Kanaak. Op de voorgrond (achter Mickey Mouse) komt Muriloff binnen.
GELUID VAN HET BREKENDE VOORRAAM: RINKEL!

3. Muriloff zet zijn knie in Mickeys rug en zijn handen om zijn keel. Mickey Mouse laat zijn geweer los. Het valt kletterend op de grond.
MICKEY MOUSE: ARGH!
GELUID VAN HET GEWEER: KLETTER!

4. Muriloff knielt neer bij Abercrombie. Hij strijkt hem langs zijn wangen en zijn hoofd. Mickey Mouse ligt bewusteloos op de vloer van de kapiteins hut. Zijn geweer ligt doelloos op de grond. De tweede Kanaak is inmiddels binnen.
MURILOFF: Kapitein… Ik ben het, kapitein. Muriloff.
ABERCROMBIE: Wist ik… dat je het zou redden… Waarschuw de anderen…telefoon…


PAGINA 44b:

1. Close-up van Muriloff die het witte knopje van de telefoon induwt en schrikt van de woorden van MacGarrigle die de telefoon opneemt in de machinekamer.
MACGARRIGLE (buiten beeld, via de telefoon): Wat mot je?
MURILOFF: !

2. MacGarrigle luistert in de machinekamer met verbazing naar het bericht van Muriloff. Intussen zijn Bob en Arie bezig de slang van de koelmachine op de plaat met schroeftap aan te sluiten.
MURILOFF (buiten beeld, via de telefoon): Dit is Muriloff, stuurman van kapitein Abercrombie. Wij hebben het schip nu… Niet op ons schieten, alstublieft.
MACGARRIGLE: Huh? En waar is Abercrombie nu?

3 Muriloff houdt de telefoon bij het hoofd van Abercrombie.
ABERCROMBIE: Hello, you old pig. Maak je maar geen zorgen. De muiters zijn onschadelijk… kom een kop koffie drinken… en neem een slok whisky mee…

4. MacGarrigle geeft Bob en Arie opdracht te stoppen met de koelmachine. Ook geeft hij de Chinees en de neger opdracht de stoom af te sluiten.
MACGARRIGLE: Stoppen met die koelmachine! Geen ammoniakgas spuiten. En sluit de stoom af! We hebben het schip in handen!
ARIE: !
BOB: !
CHINEES: !
NEGER: !


Op één zin in het laatste plaatje hebben we vlak voor het album naar de drukker ging nog lekker zitten muggenziften. Zoals je hieronder ziet heeft Hans de uitroeptekens die de verrassing van de andere aanwezigen uitdrukken weggelaten. En de zin “We hebben het schip in handen” in een aparte tekstballoon gezet. In hetzelfde lettertype.


Maar nee, dat werkte niet. Niet genoeg in elk geval. Tenslotte is dat toch waar het hele verhaal om draait. En nu lijkt het net alsof het even tussen neus en lippen wordt meegedeeld. Oplossing: meer nadruk op die zin “We hebben het schip in handen!” Ander lettertype, zodat die zin extra opvalt.
Een minuscule verandering en zie, het klopt helemaal in de lees- en kijkrichting. Als puzzelstukjes die perfect in elkaar passen: Het gebod tot stoppen met alles van MacGarrigle, de mededeling: “We hebben het schip in handen!” en dan de verbazing op de gezichten van de anderen.
Hoe klein en onbenullig het ook lijkt, daar gaat het dus om in de eindredactie van zo’n album. Dat het gevoelsmatig allemaal klopt. Voor onszelf, maar ook voor alle lezers die het album nadien gaan kopen. We zouden niet anders willen…

Heel fijne kerstdagen allemaal!

Geen opmerkingen: