Dankjewel voor de felicitaties, Hans! Maar ik bewaar ze nog eventjes. Want beste bloglezer, mijn eerste post dateert van 13 januari van dit jaar. Toen pas ben ik mee gaan bloggen. Hans daarentegen verwelkomde de Bob Evers Strip bloglezers al op 6 december 2007 en voorzag deze blog meer dan een maand lang helemaal in zijn eentje van de ene nieuwe post na de andere. Dus: GEFELICITEERD, HANS met het 1-jarig bestaan van De Bob Evers Strip blog!En met Eppo op komst zal deze blog ook zijn 2-jarig bestaan wel halen. Eppo, waar we eindelijk weer de zo gemiste betaalde voorpublicatie voor onze strips krijgen. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Als het even kan, word alsjeblieft lid van Eppo! (http://www.eppo.nu/)
En maak je niet ongerust na de vorige post van Hans: het nieuwe Bob Evers verhaal, wordt geen brievenbus-stripje! Die 4769 woorden? Kan ik uitleggen. Zie hier:
PAGINA 6b:
1. Jan en Arie stappen in het vliegtuig (een van de oudere KLM-modellen, een viermotorig (Boeing) toestel). Achter hen komt een omvangrijke dame van middelbare leeftijd een uitzonderlijk goed humeur (Tante Ginny) het vliegtuig binnen. Ze heeft een tas bij zich draagt een grote bril met benen montuur. Ze begroet Jan en Arie, terwijl de Chinese steward haar plaatsbewijs in ontvangst neemt. Het vliegtuig kan zestien passagiers vervoeren. Plaats nummer 1 t/m 8 zitten achter elkaar aan de linkerzijde van het vliegtuig (gezien vanaf de kop), nummer 9 t/m 16 aan de rechterzijde. Stoel 16 is gereserveerd voor Jan, stoel 15 voor Arie. Jeffries zit links vooraan in stoel nummer 1, Breitstein op plaats nummer 9. Op stoel nummer 7 zit een man van ongeveer 35 jaar oud (Platneus) met bloemkooloren en een gebroken neus. Hij draagt een splinternieuw colbertkostuum van goedkope stof en gloednieuwe bruine schoenen. Hij haalt een Hollandse krant uit een goedkope aktetas. Op stoel nummer 8 zit een man met een bijna geheel kaal hoofd en kleine ogen (Kaalmans) die hetzelfde gekleed is en een zelfde soort aktetas bij zich heeft als zijn collega Platneus. Het vliegtuig heeft ook een achterdeur aan dezelfde kant als de passagiersingang of cabinedeur (aan de kant van stoelen 1 t/m 8, gezien vanaf de kop). Deze twee deuren kijken na de crash uit op de woestijn. Er is nog een tweede deur tegenover de cabinedeur ergens voor stoel 9 (wordt later de bakboorddeur genoemd). Deze kijkt na de crash uit op de rots. Er is rechts van de cabinedeur (na binnenkomst) een deur naar de cockpit waar de piloten zitten. Verder zit Anderson met tas op stoel 5, Lalonde met Zazou op 4, Winstone op 3, Malherbe op 12 (naast Lalonde) en Marsh 11 (naast Winstone). Stoel 6 is gereserveerd voor Tante Ginny en stoel 13 is nog vrij (voor Paul van Rilland-Bath).
TEKSTBLOK: even later, om tien voor drie…
TANTE GINNY: hello!
JAN EN ARIE: hello!
312 woorden beschrijvende tekst en slechts 8 in het plaatje zelf! En zo’n scenebeschrijving krijgen we nog een paar keer in het verhaal.
En dan was dit in eerste instantie nog bedoeld als lange strook en het begin van de introductiescene voor het personage Paul van Rilland-Bath. Stond er in de beschrijving bij dat niet alle personages hier in beeld gebracht hoefden te worden.
“Maar dat wil ik wel, Frank!” zei Hans. “Ik moet ze toch een keer allemaal tekenen. Die introscene, die schrappen we. Ik teken daar een grote halve plaat met al die verschillende personages. En die Paul komt er ook meteen bij. En dat is dat de cliffhanger voor Eppo nummer 3!”
En wat doe je dan, als een tekenaar per se meer wilt tekenen dan nodig is. Je vindt het goed!
Zoveel van dat soort tekenaars zijn er immers niet in Nederland. Alleen, ik weet dus nu niet meer of die ‘Hello!’ teksten nog kloppen. Kan straks in Eppo best wat anders zijn. Maar hoe dan ook, jullie zien dus, geen overvolle tekstballoons maar vooral meer, veel meer beschrijvende tekst.
Wat pagina 2 van het verhaal betreft, heeft Hans wel een beetje gelijk. Daar vindt namelijk een telefoongesprek plaats tussen Bob in Londen en Jan en Arie in Amsterdam. En telefoongesprekken in de jaren 50, heel vervelende dingen voor een scenarist. Zeker als één van de personages, Bob, een heel verhaal te vertellen heeft. Je kunt je personages immers niet van plaats laten veranderen, of eens naar buiten laten lopen met een mobieltje in hun hand. Nu regent het dat het giet aan het begin van “Een overval in de lucht”, dus dat zouden ze waarschijnlijk toch niet doen, maar dit terzijde.
Wisselende camerastandpunten dus en af en toe van Londen naar Amsterdam switchen en andersom. En intussen mag Bob zijn verhaal gaan vertellen, liefst binnen diezelfde pagina 2. Want op pagina 3 moeten Jan en Arie naar Schiphol.
1. Jan en Arie stappen in het vliegtuig (een van de oudere KLM-modellen, een viermotorig (Boeing) toestel). Achter hen komt een omvangrijke dame van middelbare leeftijd een uitzonderlijk goed humeur (Tante Ginny) het vliegtuig binnen. Ze heeft een tas bij zich draagt een grote bril met benen montuur. Ze begroet Jan en Arie, terwijl de Chinese steward haar plaatsbewijs in ontvangst neemt. Het vliegtuig kan zestien passagiers vervoeren. Plaats nummer 1 t/m 8 zitten achter elkaar aan de linkerzijde van het vliegtuig (gezien vanaf de kop), nummer 9 t/m 16 aan de rechterzijde. Stoel 16 is gereserveerd voor Jan, stoel 15 voor Arie. Jeffries zit links vooraan in stoel nummer 1, Breitstein op plaats nummer 9. Op stoel nummer 7 zit een man van ongeveer 35 jaar oud (Platneus) met bloemkooloren en een gebroken neus. Hij draagt een splinternieuw colbertkostuum van goedkope stof en gloednieuwe bruine schoenen. Hij haalt een Hollandse krant uit een goedkope aktetas. Op stoel nummer 8 zit een man met een bijna geheel kaal hoofd en kleine ogen (Kaalmans) die hetzelfde gekleed is en een zelfde soort aktetas bij zich heeft als zijn collega Platneus. Het vliegtuig heeft ook een achterdeur aan dezelfde kant als de passagiersingang of cabinedeur (aan de kant van stoelen 1 t/m 8, gezien vanaf de kop). Deze twee deuren kijken na de crash uit op de woestijn. Er is nog een tweede deur tegenover de cabinedeur ergens voor stoel 9 (wordt later de bakboorddeur genoemd). Deze kijkt na de crash uit op de rots. Er is rechts van de cabinedeur (na binnenkomst) een deur naar de cockpit waar de piloten zitten. Verder zit Anderson met tas op stoel 5, Lalonde met Zazou op 4, Winstone op 3, Malherbe op 12 (naast Lalonde) en Marsh 11 (naast Winstone). Stoel 6 is gereserveerd voor Tante Ginny en stoel 13 is nog vrij (voor Paul van Rilland-Bath).
TEKSTBLOK: even later, om tien voor drie…
TANTE GINNY: hello!
JAN EN ARIE: hello!
312 woorden beschrijvende tekst en slechts 8 in het plaatje zelf! En zo’n scenebeschrijving krijgen we nog een paar keer in het verhaal.
En dan was dit in eerste instantie nog bedoeld als lange strook en het begin van de introductiescene voor het personage Paul van Rilland-Bath. Stond er in de beschrijving bij dat niet alle personages hier in beeld gebracht hoefden te worden.
“Maar dat wil ik wel, Frank!” zei Hans. “Ik moet ze toch een keer allemaal tekenen. Die introscene, die schrappen we. Ik teken daar een grote halve plaat met al die verschillende personages. En die Paul komt er ook meteen bij. En dat is dat de cliffhanger voor Eppo nummer 3!”
En wat doe je dan, als een tekenaar per se meer wilt tekenen dan nodig is. Je vindt het goed!
Zoveel van dat soort tekenaars zijn er immers niet in Nederland. Alleen, ik weet dus nu niet meer of die ‘Hello!’ teksten nog kloppen. Kan straks in Eppo best wat anders zijn. Maar hoe dan ook, jullie zien dus, geen overvolle tekstballoons maar vooral meer, veel meer beschrijvende tekst.Wat pagina 2 van het verhaal betreft, heeft Hans wel een beetje gelijk. Daar vindt namelijk een telefoongesprek plaats tussen Bob in Londen en Jan en Arie in Amsterdam. En telefoongesprekken in de jaren 50, heel vervelende dingen voor een scenarist. Zeker als één van de personages, Bob, een heel verhaal te vertellen heeft. Je kunt je personages immers niet van plaats laten veranderen, of eens naar buiten laten lopen met een mobieltje in hun hand. Nu regent het dat het giet aan het begin van “Een overval in de lucht”, dus dat zouden ze waarschijnlijk toch niet doen, maar dit terzijde.
Wisselende camerastandpunten dus en af en toe van Londen naar Amsterdam switchen en andersom. En intussen mag Bob zijn verhaal gaan vertellen, liefst binnen diezelfde pagina 2. Want op pagina 3 moeten Jan en Arie naar Schiphol.
Afijn, jullie zullen het wel zien. Volgend jaar in Eppo. Want wie denkt dat ik die scene nu ook nog op deze blog ga zetten heeft het mis. We zijn nog niet eens klaar met het scenario van ons nieuwe album “De strijd om het goudschip” Hier is pagina 43:
PAGINA 43a:
1. Barney komt in de richting van de kaartenhut gelopen. In de duistere hoek zit een Kanaak met getrokken mes verborgen. Barney heeft hem niet in de gaten. Geen tekst.
2. De Kanaak springt met getrokken mes op Barney af.
BARNEY: !
3. Het lichaam van Barney blijft roerloos liggen op het dek. De Kanaak is verdwenen. Vanuit de kapiteinshut komt de stem van Mickey Mouse.
MICKEY MOUSE: Heidaar! Hebben jullie al iets gevonden?
4. Close-up van een woedende Mickey Mouse, die brult vanuit de open deur van de kapiteinshut.
MICKEY MOUSE: Heidaar! Harry! Barney!
PAGINA 43b:
1. Mickey Mouse wil de deur van de kapiteinshut sluiten. Een hand (van Muriloff) grijpt de kruk aan de buitenkant beet.
MICKEY MOUSE: Onraad!
2. Muriloff (met mes tussen zijn tanden) weet de deur open te houden. Mickey Mouse, aan de andere kant, probeert hem vloekend dicht te trekken. Hij kan niet bij zijn geweer.
MICKEY MOUSE: (vloektekens)
3. Close-up van Muriloff die om hulp roept.
MURILOFF: Mauoi! Ban ban riki mapala!
4. Een verbijsterde Mickey Mouse ziet hoe een van de Kanaken het raam verbrijzelt met zijn mes en aanstalten maakt om binnen te klimmen.
GELUID VAN HET BREKENDE RAAM: Rinkel!
MICKEY MOUSE: !
1. Barney komt in de richting van de kaartenhut gelopen. In de duistere hoek zit een Kanaak met getrokken mes verborgen. Barney heeft hem niet in de gaten. Geen tekst.
2. De Kanaak springt met getrokken mes op Barney af.
BARNEY: !
3. Het lichaam van Barney blijft roerloos liggen op het dek. De Kanaak is verdwenen. Vanuit de kapiteinshut komt de stem van Mickey Mouse.
MICKEY MOUSE: Heidaar! Hebben jullie al iets gevonden?
4. Close-up van een woedende Mickey Mouse, die brult vanuit de open deur van de kapiteinshut.
MICKEY MOUSE: Heidaar! Harry! Barney!
PAGINA 43b:1. Mickey Mouse wil de deur van de kapiteinshut sluiten. Een hand (van Muriloff) grijpt de kruk aan de buitenkant beet.
MICKEY MOUSE: Onraad!
2. Muriloff (met mes tussen zijn tanden) weet de deur open te houden. Mickey Mouse, aan de andere kant, probeert hem vloekend dicht te trekken. Hij kan niet bij zijn geweer.
MICKEY MOUSE: (vloektekens)
3. Close-up van Muriloff die om hulp roept.
MURILOFF: Mauoi! Ban ban riki mapala!
4. Een verbijsterde Mickey Mouse ziet hoe een van de Kanaken het raam verbrijzelt met zijn mes en aanstalten maakt om binnen te klimmen.
GELUID VAN HET BREKENDE RAAM: Rinkel!
MICKEY MOUSE: !
O ja, en Hans’ idee om af en toe een bij een Bruna, Ako, Primera binnen te stappen en eens om ons nieuwe album vragen: doen! Je kunt er enorm mee helpen. Wie weet, bestellen ze het alsnog, levert de distributeur het uiteindelijk toch nog aan alle winkels uit, net als bij onze eerste drie albums, of doen ze dat in elk geval weer met volgende album. Voor de verkoop hoeven ze het niet te laten. Bij mijn eigen vaste stripwinkel is het nieuwe album alweer bijbesteld nadat de eerste stapel was uitverkocht en ook in de boek- en tijdschriftenwinkels waar het wel te koop is, of waar we het zelf mochten neerzetten, loopt het als een trein.20000 stripalbums moeten er verkocht worden, wil een tekenaar als Hans van zijn werk kunnen leven. Als al deze winkels mee doen, ben ik er van overtuigd dat dat gaat lukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten