vrijdag 3 december 2021

De strippublicaties van deze week


Ook deze week weer een nieuwe strip in de nieuwe Donald Duck (nr 49-2021) en wel Tom en Pieter op pagina 27 t/m 31. In het verhaal 'Een wandeling met Bruno', waarvoor ik eerder dit jaar het scenario schreef, is Lucifer er op uit om Bruno te treiteren. Wetend dat Bruno een groot risico loopt door Assepoesters stiefmoeder het huis uit gezet te worden, probeert Lucifer Bruno uit te lokken. Om erger te voorkomen stuurt Assepoester Bruno uit wandelen en Tom en Pieter gaan mee. Maar als Lucifer hoort dat Bruno in bad moet als hij vuil zou terugkomen, zet hij de achtervolging. Bruno, Tom en Pieter proberen op allerlei manieren van Lucifer af e komen. Maar het is uiteindelijk Lucifer zelf die voor de oplossing zorgt. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Antonio González. 

(Ilustratie: Danker Jan Oreel)

Eerder deze week plaatste Danker Jan al een voorproefje van het nieuwe Hel Jaaroverzicht voor dit jaar op zijn Facebookpagina

Het is weer december en dan is het tijd voor kerstkaarten. In mijn geval wordt dat dan weer een boekje, het derde al weer.Maar voor het eerst lijkt het me gelukt eens een keer iets 'eenvoudigs' te maken (voor mijn doen dan). En een keertje op tijd. Want dat is bij mij ook altijd een dingetje...

De komende weken meer nieuws hierover.

En tenslotte plaatste Stripspeciaalzaak maar liefst twee recensies van de beide albums van Hans die  sinds eind oktober in de winkels liggen. Allereerst is daar onder het kopje 'Grotere vrijheden' de recensie van David Steenhuyse van Wynona 1: Als de beer ontwaakt,. Niets dan lof over dit eerste van de Wynona-trilogie. Het slot van het album wordt zelfs een perfecte cliffhanger genoemd. De grotere vrijheden uit de titel van Davids recensie hebben overigens betrekking op de post-apocalyptische wereld die Hans in dit eerste deel neerzet en waarin hij zich inderdaad meer kan permitteren dan in de fifties-setting van Rhonda.


Onder het kopje 'Sympathiek tussendoortje' schrijft David ook een recensie over het eerste en vermoedelijk ook enige Puppy Love-album 'Ïk wil geen hondje!'. Ook hier niets dan lof, al verliest Puppy Love het nog wel van de vergelijking met Casper en Hobbes. Maar alleen al die vergelijking is natuurlijk een compliment op zich. David,  van harte bedankt voor deze beide recensies.

Prettig weekend allemaal!

Geen opmerkingen: