...en de andere strips van deze week

Vorige week al aangekondigd, nu te vinden op pagina 5 t/m 16 van de nieuwe Donald Duck (nr 5-2018). Dit verhaal, dat ik samen schreef met Remco Polmann, kent een lange voorgeschiedenis. De eerste versie dateert van bijna tien jaar geleden. De verhaallijn van die versie was al grotendeels hetzelfde als de versie die je nu in de nieuwe Donald Duck vindt.

(Schets: Remco Polman)

Donald wordt aangenomen als nachtwaker bij de opslagruimte van pas verbouwde wassenbeeldenmuseum en moet daar de collectie wassen beelden bewaken. Het pronkstuk is het wassenbeeld van de president van Brutopia dat de volgende dag tijdens de heropening van het wassenbeeldenmuseum door president Bietebauw himself. Maar Donald slaagt erin alle wassen beelden te doen smelten en ook nog eens de mal voor de kop van het beeld van president Bietebauw kapot te laten vallen. Zodoende moet er een nieuwe kop voor het wassenbeeld gemaakt worden. Normaal gesproken gaat dat met een kleimodel, maar noch Donald, noch de neefjes hebben voldoende boetseertalent om dat voor elkaar te krijgen. Een uitvinding van Willie moet uitkomst brengen. In de eerste versie hadden we daar een speciaal kussen voor bedacht, dat de afdrukken bewaart van degene die er op ligt. Maar dat bleek uiteindelijk niet te voldoen, omdat iedereen anders slaapt en Donald dus maar moest afwachten wat voor afdruk er in het kussen achterbleef. Het verhaal bleef dus tijdje liggen en omdat we het allebei drukker kregen met andere dingen, was er om de een of andere nooit een datum te vinden dat we samen konden komen om het verhaal te herschrijven. Tot een winterse zaterdag in 2016 waarop dat wel lukte. In de tussentijd was de 3D-printer in gebruik genomen en dat bleek precies te zien wat we nodig hadden voor dit verhaal. Samen met Willies supersnelle 3D-scanner, die in feite precies hetzelfde deed als dat kussen maar dan beter, konden we het verhaal eindelijk de finishing touch geven. Of het Donald nog lukt het beeld van president Bietebauw van Brutopia voor de onthulling te herstellen, lees je deze week in Donald Duck. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Jordi Alfonso.

Op pagina 30 t/m 33 van de nieuwe Donald Duck een winters Tom en Pieter-verhaal, waarvoor ik het scenario vorige zomer schreef. Als blijkt dat het heeft gesneeuwd, willen Tom en Pieter buiten sneeuwmuizen gaan maken, maar helaas sluipt Lucifer daar ook rond. Bovendien zijn ze niet de enige muizen die sneeuwmuizen willen maken. Tom en Pieter maken hun eigen ski's om aan Lucifer te ontsnappen, die op zijn beurt weer een snowboard in zet. Een en ander eindigt op een bevroren ven waar Lucifer tenminste een van de muizen te pakken krijgt. Maar niet voor lang... Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Antonio Gonzalez.

En tenslotte wordt in de nieuwe Eppo (nr 2-2018) de twaalfde aflevering van Rhonda, Route 66 gepubliceerd. Verder lezend in Rebecca's dagboek ontdekt Dutch in zijn cel waaraan hij de echte Dana Dane kan herkennen. En zo komt hij er ook achter wie van de twee het zoekgeraakte zusje is. Informatie waar ook van hogerhand grote belangstelling voor is. Intussen is Rhonda in haar eentje terug gegaan naar het Gemrod Casino in Chicago, niet wetende dat Carl haar daar op wacht. Maar Carl is niet de enige die zich daar schuilhoudt. En wie wil weten hoe dit verder gaat, kan vandaag terecht in de Franse Luxe editie van Rhonda, Route 66, zoals die, als alles goed is gegaan, vanochtend door Hans gepresenteerd is in Angoulême. Of pakweg anderhalve week wachten op de volgende Eppo met het vervolg van Rhonda's Route 66.

Prettig weekend allemaal!