JANUARI !!!

Net de allerlaatste planning gehoord van de Eppo-redactie. De voorpublicatie van Rhonda. Het staat nu vast. Het wordt . . . . (tromgeroffel) . . .  j a n u a r i !!!

Eppo wil de de voorpublicatie van Ronda aanvangen vanaf  nummer 1 van 2013. Dan meteen ook maar groots uitpakken. Lancering met cover, interviewtje enzo en dan  per 2 weken telkens drie pagina's in het blad. Zes per maand. Twaalf maanden Rhonda in het blad. Pak van m'n hart. Dat is nu geregeld.

Snel verder dus met de laatste loodjes. Verder met zelf inkleuren bijvoorbeeld. Een klusje dat ik in m'n carrière vaak heb uitbesteed. Dat inkleuren is namelijk best een boel werk en er zijn een aantal prima inkleurders te huur in dit land. Maar, dat spreekt, je kunt met inkleuren ook veel s f e e r toevoegen, dus werd het tijd om het es een keertje zelf te doen.  

Zo'n sfeer-voorbeeldje. Een nieuwe dag, een schijnbaar nieuw begin in het verhaal. Zonsopkomst.

Klassiek computer-verloopje in die lucht doen, Hans? Oranje-blauw? Hmmm. Beetje afgezaagd wel, zo'n verloopje, natuurlijk. 

Besloten dus de lucht he-le-maal geel te verven. Knalgeel. Niet realistisch misschien, maar de scene krijgt daarmee wel juist een soort onrealistische, enge sfeer. Samen met al dat grijs van die blikken trein, trouwens meteen een beetje sixties gevoel, niet?

De strips van deze week

Maar liefst vier nieuwgepubli-ceerde strips in de tijdschriften van deze week.

(Illustratie: Valentin Doménech, © Disney)

Op bladzijde 16 t/m 20 van de nieuwe Donald Duck vind je een Kleine Zeemeermin-verhaal, waarin Ariel en Botje onder water de resten van een Griekse stad ontdekken. Doordat een brok steen op Ariel's hoofd valt gaat ze terug in de tijd, naar de Griekse oudheid. Waar haar vader wonderwel weer de rol van koning op zich neemt en Prins Erik ineens een Griekse dichter is. O ja, en ook Cupido en Pegasus fladderen rond in dit verhaal. Het verhaal, dat getekend werd door de Spaanse tekenaar Valentin Doménech, werd al eerder gepubliceerd in het tijdschrift De Kleine Zeemeermin nr 4-1994 en het album De Kleine Zeemeermin uit 1998.

In de nieuwe Penny (nr 22-2012) vind je twee echt nieuwe verhalen. Als eerste kom je op bladzijde 27 t/m 32 Sarah de Shire. Een verhaal dat geschreven werd in samenwerking met de redactie en waarin Maura en Marlin rijlessen gaan geven. Door een stom ongeluk belanden de meisjes namelijk allebei met hun arm in een mitella. En Sarah poetsen gaat nog wel met één hand, maar rijden niet. Gelukkig wil krantenjongen Jesse, die ze al eens in een eerder verhaal ontmoet hebben, dat graag van ze overnemen. Maar dan is het natuurlijk wel nodig dat hij paard leert rijden. En op een Shire gaat dat niet zonder slag of stoot.

En dan viert EzelPedro op bladzijde 58 Halloween.

(Illustraties: © Holco {Publications)

Het begint allemaal met een griezelverhaal dat door Lisa wordt voorgelezen. En natuurlijk is EzelPedro niet bang voor het monster uit het verhaal. En Lisa evenmin. Maar wat als datzelfde monster zich even later ineens in Pedro's stal verborgen lijkt te hebben?

En dan tenslotte nog een Halloween-gag, namelijk van Karlijn, Catootje en de Ouders op bladzijde 24 van de nieuwe Tina (nr 44-2012), die ik, ondanks de credits die erbij staan, toch echt samen schreef met collega-scenariste Saskia Janssen. Het was zelfs Saskia die met het idee voor deze grap kwam. Thomas viert Halloween zonder Karlijn, omdat z'n vrienden er nu eenmaal een mannenavond van willen maken. En natuurlijk zijn Thomas en zijn vrienden ook niet bang voor de vampiers uit de griezelfilm waar ze naar zitten te kijken. Totdat Thomas buitengesloten wordt en andere, griezelige wezens, het huis binnendringen! De gag werd niet alleen geschreven door een duo maar ook getekend en wel door de Spaanse tekenaars Josep Nebot en Tony Fernandez.

Van de Noorderdwarsstraat naar de Pleiadenlaan

Een paar weken geleden schreef ik al dat het, na alle scene's in en om het huis van Pjotr in de Groningse Noorderdwarsstraat, in het nieuwe Max Miller-verhaal 'De Orde van de Blauwe Steen' hoog tijd werd voor verandering van locatie. IJsbrand liet daar vorige week op de Max Miller Strips blog (http://maxmillercomics.blogspot.nl/) al het een en ander van zien. Hoog tijd dus om dat op deze blog ook eens te doen.

Na de gebeurtenissen van die nacht hebben Max en Eva het verhaal van Pjotr aangehoord. Pjotr zit nog met een aantal vragen, maar op één daarvan heeft Max een antwoord.

En dan wordt het tijd om plannen te maken, onder het genot van diverse sterke koppen koffie. Tja, wat wil je, als je de halve nacht op bent geweest?

's Ochtends is het dan tijd om te vertrekken. En zo komt het we ergens op de tweede helft van pagina 13 van 'De Orde van de Blauwe Steen' Max, Eva en Pjotr de Groningse Noordersdwarsstraat zien verlaten en via de Pleiadenlaan vertrekken naar een onbekende bestemming.

(Illustraties: IJsbrand Oost)

Ze zijn overigens niet de enigen, want die auto daar op de achtergrond bij het benzinestation, die de oplettende bloglezers vast en zeker al bekend voor zal komen, heeft er ook iets mee te maken. Wat precies? Daarover later meer...

Wordt vervolgd.

Panchito in Los Sentimentos

Het wordt eigenlijk het hele jaar al gevierd maar deze week is het echt zover. 60 jaar Donald Duck Weekblad! Vanwege de provincieverhalen die ter gelegenheid van dit jubileum door mijn collega Jan Kruse werden geschreven, wordt een deel van dit feest in Groningen gevierd, waar deze week overigens ook een speciale tentoonstelling rond het 60-jarig jubileum van Donald Duck weekblad werd geopend. Naast de Groningse verhalen zijn er in de nieuwste Donald Duck (nr 43-2012) ook uitstapjes naar Duckstad en omgeving en eentje naar Mexico!

Het Panchito-verhaal op bladzijde 17 t/m 20 werd dan ook niet speciaal geschreven voor het jubileum van Donald Duck. Het was meer een idee rond het thema 'Schijnt bedriegt' of  'Het is niet alles goud wat er blinkt' en meer van dat soort wijsheden. Feit is dat Panchito in dit verhaal goud vindt, waarvan hij één moment denkt de vinder en de eigenaar te zijn. En hij wil zelfs zijn claim al vast leggen, als ene Rosita hem vertelt dat het goud afkomstig is uit de mijn die zij van haar opa heeft geerfd en dat het gestolen is door bandido's. En inderdaad duiken er even later drie bewapende senores op, die het goud dat Panchito en Rosita in de mijn vinden maar al te graag willen meenemen. En toch zit het allemaal nog net iets anders in elkaar. Hoe? Dat lees je dus deze week in de jarige Donald Duck. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Antonio Gonzalez.

En eerlijk is eerlijk, het 60 jarig jubileum van Donald Duck zou waarschijnlijk nooit gehaald zijn zonder het werk van Carl Barks, die met zijn Duckstrips Donald en de zijnen een wereldwijde populariteit bezorgde en nog altijd een voorbeeld is voor vele nationale en internationale stripmakers.
De Duckstrips van Carl Barks zijn in Nederland vrijwel in zijn geheel uitgegeven in de albumreeks 'De beste verhalen van Donald Duck'. Wat restte waren een aantal voltooide en onvoltooide plots die niet meer door Carl Barks of iemand anders werden getekend. Tot Daan Jippes zich daar een aantal jaar geleden over ontfermde, al dan niet in samenwerking met collega-scenaristen. En zo komt het dat je rond het 60-jarig jubileum van Donald Duck nog steeds kunt genieten van 'nieuw' werk van Carl Barks. Zo kun je deze maand in de Donald Duck Extra (nr 11-2012) het door Daan Jippes getekende verhaal 'The Duck who came to dinner' lezen, waarvoor Carl Barks de eerste zeven pagina's schreef en  collega John Lustig de rest.
En dan verscheen er vorige week in Duitsland nog het album 'Die besten Geschichten van Daan Jippes' met zo'n 175 pagina's aan door Daan getekende Duck- en Disneystrips uit de afgelopen 12 jaar, waaronder opnieuw een aantal verhalen waarvoor Barks geheel of gedeeltelijk het plot en/of script schreef, waaronder 'The doormat doorman', 'Rodent's ransom', 'The pied piper of Duckburg', 'Outcunning the canines', 'Hocus Focus' en 'Somewhere beyond nowhere'. Dus mocht je jezelf naast de jubileum-Donald Duck van deze week nog op iets anders willen trakteren, dan zijn dit prima aanraders.

Prettig weekend allemaal!

Stem op Bob!!

Het is weer tijd voor de jaarlijkse Eppo-enquete. Sinds deze week kun je via http://www.eppostripblad.nl/enquete/enquete.php?page=1 je mening geven over de strips uit de bijna afgelopen jaargang van Eppo. En nu had ik jullie willen vragen om Bob Evers, Rhonda en Max Miller een 10 en daarmee het etiket '"Dit wordt een klassieker!' te geven, maar helaas stonden deze strips niet of nog niet in de afgelopen jaargang. Gelukkig is er de laatste pagina van de Eppo-enquete waar je alles kwijt kunt wat je verder nog aan de Eppo-redactie wilt laten weten. Dus als je toch gaat stemmen, laat dan alsjeblieft even weten dat je volgend jaar graag Bob Evers, Max Miller en Rhonda in Eppo wilt zien verschijnen. We zouden jullie er erg dankbaar voor zijn. En het zou natuurlijk ook erg leuk als we in 2013 de voorpublicaties van alledrie deze strips zouden terugzien in Eppo.

Marilyn Monroe in HMR?

Acteren en regisseren op papier. Dit maakt striptekenen geweldig. Dit soort puzzeltjes in 2D. Let op die dikzak rechts. Drankfles, zuipkop, armen gespreid, helemaal blij. Bijfiguurtje, maar belangrijk voor begrip van het verhaal en natuurlijk de sfeer. Ik laat 'm opkomen op de achtergrond.

In een van de volgende plaatjes laat ik 'm dan een beetje schrikken. Achteruit deinzen en armen voor het lichaam. DIT antwoord had ie blijkbaar niet verwacht. Commentaar van de omstanders.

 En dan moet ie uitvallen! Boos en zweterig! En nu in close-up, want nu krijgen we emotie. Zweetdruppels. Beetje spugen.

 

Okee. En wat doet Marilyn Monroe hier nou weer?

De Max Miller Cameo-plaat

Na alle nieuw gepubliceerde strips van vorige week wordt het ook weer eens tijd om te kijken naar de strips die in de maak zijn. Zo plaatste IJsbrand vorige week op de Max Miller Strips blog (http://maxmillercomics.blogspot.nl/) al een post over de speciale Max Miller Cameo-plaat, die voor Eppo 23 van dit jaar gepland staat. Een plaat die tevens als aankondiging dient voor het nieuwe Max Miller-verhaal 'De Orde van Blauwe Steen'. En dit wordt het decor:

Een bestaande plaats, die ook een belangrijke rol speelt in het verhaal. En wat het precies voor scene wordt? Tja, daar mag ik natuurlijk nog niet teveel over zeggen? Maar dit attribuut heeft er ook iets mee te maken.

(Illustraties: IJsbrand Oost)

Wordt vervolgd...

3D film

Behalve de strips in de twee albumuitgaves rond het 60 jarig Jubileum van het vrolijke weekblad Donald Duck, is er deze week ook nog een nieuwe gag van Karlijn, Catootje en de ouders verschenen in de nieuwe Tina (nr 42-2012). De gag op bladzijde 24 van de nieuwe Tina schreef ik samen met collega Saskia Janssen en heeft als thema 3D films. Inmiddels is de 3D-blu-ray behoorlijk in opkomst, maar toen we deze gag zo'n anderhalf jaar geleden bedachten, kwam de inspiratie nog van diverse dvd-uitgaven, waarin de 2D en 3D-versie van de film samen in één doosje zaten, met als extraatje nog wat 3D-brillen erbij.
En zoals we deze gag met z'n tweeen bedachten, werd hij ook getekend door een duo, te weten: de Spaanse tekenaars Josep Nebot en Tony Fernandez.

60 jaar Donald Duck Weekblad!

Verscheen afgelopen dinsdag al het eerste jubileumalbum ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van het vrolijke weekblad Donald Duck, één dag later, op woensdag, lag ook het tweede jubileumalbum in de winkels. Het album 'Donald Duck, Hoogtepunten uit 60 jaar Een vrolijk Weekblad', bevat inderdaad veel hoogtepunten uit ieder decennium van die 60 jaar.

(Illustratie:© Disney)

Met natuurlijk het beroemde Carl Barks-klassieker 'Donald Duck als brandweerman' waar het in 1952 allemaal mee begonnen, het eveneens beroemde Snavelman-verhaal van Daan Jippes en Freddy Milton, het Computerverhaal van Evert Geradts en Mau Heymans, en ook nog een verhaal waar ik het scenario voor schreef.

Het album 'Donald Duck,  Hoogtepunten uit 60 jaar Een Vrolijk Weekblad' bevat geen doorlopende paginanummers omdat de verhalen gescand zijn uit oude, bestaande exemplaren en in het album gepubliceerd worden, zoals ze destijds ook in de betreffende Donald Duck verschenen. Zodoende vind je het Donald Duck-verhaal 'Weerbericht' als derde verhaal in het hoofdstuk 'De jaren 90 van de vorige eeuw'. Een verhaal waarin Donald na het horen van een heel slecht  weerbericht graag een reisje naar het zuiden wil maken en daarvoor graag geld van Oom Dagobert wil lenen. Helaas laat Oom Dagobert hem ervoor werken, en niet door binnen munten te poetsen, maar door Donald 10000 reclamefolders te laten bezorgen in de buitenste buitenwijken van Duckstad. Inspiratiebronnen voor dit verhaal waren natuurlijk de reclamefolders voor kleding, de stickers op de brievenbussen en... het weer! Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en eerder gepubliceerd in Donald Duck 39-1998, om precies te zijn op bladzijde 34 t/m 38, zoals je ook in de nieuwste Donald Duck Jubileumalbum kunt zien.

Prettig weekend allemaal!

Feest in Duckstad

Het vrolijke weekblad Donald Duck bestaat dit jaar 60 jaar! En dat wordt de komende tijd onder andere gevierd met een aantal speciale uitgaven, waarvan de eerste, het 144 pagina's tellende album 'Donald Duck, Feest in Duckstad' vandaag verschenen.

(Illustratie:  © Disney)

Alle verhalen in dit album hebben op de een of andere manier iets  met het thema 'feest' te maken. Het boek opent met het beroemde  Carl Barks-verhaal over Donalds tuinfeest en bevat verder onder andere de Daan Jippes-klassieker 'Het armenfeest', ook wel bekend als '' De muts van verdienste'. Naast deze beroemde Donald Duckverhalen, zijn er in dit boek ook nog vier verhalen te vinden, waarvoor ik al dan niet in samenwerking met een collega-scenarist, het scenario schreef.

Als eerste kom je op bladzijde 20 t/m 24 het Donald Duckverhaal over de zomertijd-verzetter tegen.

(Illustratie: José Colomer Fonts,  © Disney)

Het feest in dit verhaal vindt plaats bij de buren, iets dat behoorlijk hinderlijk kan zijn als je zoals Donald vroeg wilt gaan slapen en weer vroeg op moet. En als die buurman dan ook nog Bolderbast heet, is dat voor Donald reden te meer om zo snel mogelijk aan dat feest te maken. En dan is er nog Willie die een zomertijdverzetter heeft uitgevonden, waarmee je de klok automatisch vooruit kunt zetten. Voor Donald de ideale oplossing, of toch niet?
Dit verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Colomer Fonts en eerder gepubliceerd in Donald Duck 18-1996

Vervolgens een droomfeest in het Kleine Zeemeermin-verhaal op bladzijde 41 t/m 44.

(Illustratie: Valentin Doménech, © Disney)

Ariel droomt weg bij een verhaal van Jutter over een feest boven water, maar vergeet daardoor dat er ook een feest onder water is. En wat een verschil...
Dit verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Valentin Doménech en eerder gepubliceerd in Donald Duck 44-1996 en het Donald Duck Vakantieboek 2010.

Daarna Madam Mikmak, die op bladzijde 50 en 51 graag de mooiste wil zijn op het heksenbal. Als het haar zelf niet lukt, probeert ze een wens los te krijgen door de Putgeest op te vrolijken. Dit verhaal schreef ik samen met collega-scenarist Paul Hoogma.

(Schets: Paul Hoogma)

En we hadden duidelijk veel inspiratie bij dit onderwerp. Ondanks dat het verhaal slechts 2 pagina's telt, blijft het voor mij één van de leukste verhalen die ik ooit samen met Paul heb geschreven. In het verhaal zat ook een verwijzing naar het 50-jarig jubileum van Donald Duck 2002 en het verhaal werd precies in het 50 pagina's tellende jubileumnummer van dat jaar gepubliceerd, in Donald Duck nummer 43-2002. En met de tekenaar van dit verhaal waren we ook ontzettend blij: de Spaanse tekenaar José Ramón Bernado Kneff, briljant als het om Madam Mikmak. Zijn tekeningen maakten het verhaal echt helemaal tot wat het moest zijn.

En dan tenslotte, een galadiner in Joe Carioca op bladzijde 96 t/m 98. Als eetpiraat Joe voor de zoveelste keer een restaurant wordt uitgeschopt, gooit hij het over een andere boeg. In zijn rol van bankier stapt hij binnen bij een groot galadiner en probeert daar behalve lekker te eten uiteraard ook meteen de eerste de beste knappe senorita te versieren. Helaas had beter eerst even kunnen informeren naar haar ouders, de organisatoren van het galadiner, en naar wie de gasten zoal zijn.
Dit verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Jordi Alfonso en eerder gepubliceerd in Donald Duck 33-2005.

Meer van Rhonda

Afgelopen dindag heeft Hans op de Help me, Rhonda-blog (http://hmrcomic.blogspot.nl/) weer een nieuwe post geplaatst met bijbehorend tekenwerk dat ook op de Bob Evers Strip blog zeker niet mag ontbreken. Onder andere deze journalisten zullen een rol gaan spelen in de Rhonda-strip.

De complete post over deze journalisten, hun camera's en het documentatiewerk dat Hans daarvoor verrichtte, lees je op de Help Me, Rhonda-blog. En binnenkort zijn deze journalisten natuurlijk ook in kleur in Eppo te bewonderen.

Het verhaal van Pjotr

Vandaag voor het eerst sinds maanden weer eens echt een nieuwe Max Miller-pagina geschreven. Je raadt het, het scenario voor de cameoplaat voor Eppo 100!  Althans de eerste opzet daarvan, want uiteraard kan er de komende dagen, in overleg met IJsbrand, nog best het een en ander aan veranderen.

Intussen is IJsbrand natuurlijk ook volop bezig met het tekenwerk voor het nieuwe Max Miller-verhaal 'De Orde van de Blauwe Steen'. Sinds afgelopen zaterdag is er een nieuwe post van IJsbrand over dit verhaal met uiteraard de bijbehorende schetsen op de Max Miller Strips blog (http://maxmillercomics.blogspot.nl/) te vinden.

We zijn inmiddels aangeland op pagina 12 van ons verhaal. Pjotr heeft het historische deel van zijn verhaal inmiddels afgesloten en dus bevinden we opnieuw in het heden. Maar zoals IJsbrand in zijn post ook al aangeeft, Pjotr is nog niet klaar met zijn verhaal. Dat wat in het verleden gebeurd is, heeft consequenties voor het heden. En die moeten ook uit de doeken gedaan worden. Bovendien zijn er nog een aantal raadsels die opgelost moeten worden. En dat vergt weer behoorlijk wat overleg.

Een pagina met alleen maar pratende poppetjes is natuurlijk niet interessant, niet voor de lezer, maar ook niet voor de schrijver en de tekenaar. Het beste om zo'n pagina interessant te houden, is de personages tijdens het gesprek flink te laten acteren.

Zoals Pjotr die hier opstaat en een verbijsterende onthulling doet.

 Of het pakket oppakt dat eerder die dag bezorgd werd om daarna de inhoud aan Max en Eva te laten zien.

Allemaal oplossingen die direct met de plot van het verhaal te maken hebben en die dus ook in het scenario stonden. Maar deze, Max die zijn stoel aanschuift, om een betere blik op het een en ander te kunnen werpen,stond niet in het scenario en is geheel en al een vondst van IJsbrand.
Zo zie je dat door een goede samenwerking tussen scenarist en tekenaar een pagina met betrekkelijk veel tekst en uitleg toch leuk, spannend en interessant kan worden,

(Illustraties: IJsbrand Oost)

Op het eind van deze pagina doen we  toch nog even een kleine flashback, naar de vroegste jeugdherinnering van Pjotr in de vorm van deze foto. En ja, ook dat heeft iets met de raadsels rond de Blauwe Steen te maken.

Maar inmiddels zitten al best lang in dat huis aan de Noorderdwarsstraat. We zijn van buiten naar binnen gegaan, van beneden naar boven en terug, van het heden naar het verleden en omgekeerd. Zo langzamerhand wordt het tijd dat we eens van locatie veranderen. En dat doen we dan ook. Binnenkort op pagina 13!