De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34

Het is donderdag 29 september en dat betekent dat vandaag het album De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34 in de winkels ligt. In de loop van deze donderdag zal het album meer en meer verspreid worden over de diverse kiosken, boekhandels en stripwinkels, maar dankzij Bianca en Ferdi van de Donald Duckredactie, had ik mijn nieuwste stripalbum gisteren al in huis. Vandaar dat je op deze vroege donderdagochtend op deze blog al een kijkje kan nemen in dit nieuwste Donald Duck album.















(Illustratie: Gerben Valkema en Michel Nadorp, © Disney)



De cover. Die is gebaseerd op een situatie uit een openingsverhaal in dit album en werd speciaal voor de publicatie van datzelfde verhaal in de Finse Aku Ankku Ekstra getekend door Gerben Valkema en Michel Nadorp.

Bladzijde 1: de titelpagina. Met daarop niet alleen de titel, maar ook de oudste scenariopagina die ik hier nog kon terugvinden en wel de eerste pagina van mijn derde Donald Duck-scenario ooit: H 90037, een verhaal dat als tweede in dit album is opgenomen.

Bladzijde 2: De inhoud en de biografie. Met karikatuur door Jan-Ramon Pikula. Een vrij uitgebreide biografie, waarvoor in het album het maximum aan ruimte is uitgetrokken. Met o.a. een vermelding van de naam van Hans, de Bob Evers stripserie en het album “De verdronken paarden van Ameland”.

(Illustratie: Jan-Roman Pikula)

In de biografie is ook te lezen dat ik mijn stripcarrière begon met de scenariowedstrijd van Donald Duck Weekblad en Het Stripschap. Die allereerste strippagina werd eind vorig jaar nog gepubliceerd in het album ’50 vrolijke belevenissen van de familie Duck’. De verhalen in ‘De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34’ zijn eigenlijk een logisch vervolg daarop. Een tiental verhalen uit de periode 1990-1999, van de eerste wankele stappen op het scenariopad tot de verhalen van een al wat meer ervaren scenarist aan het einde van de vorige eeuw.

We beginnen op bladzijde 3 t/m 13 met scenario nummer 8 uit 1990 in de reeks “Een papegaai met apenstreken”. Ook de coverstory en een persoonlijke favoriet van me.

(Illustratie: Bas Heymans, © Disney)

Dit omdat het idee van Donald als wijkagent, Joe Carioca als in Duckstad verzeild geraakte hoteloplichter en in het bijzonder de combinatie Donald, Joe en Dagobert verrassend goed uitpakte. Voordat ik begon te schrijven had ik bedacht dat Joe ergens in het verhaal nog wel Katrien zou versieren, maar vanaf het moment Donald, Dagobert en Joe in één scene zitten, nemen ze eigenlijk het verhaal over en komt Katrien uiteindelijk in het hele verhaal niet voor. Zoiets is erg leuk om mee te maken. En als het je als schrijver overkomt, kan ik maar één advies: laat het gaan. Je zal zien hoe leuk het wordt.
Nadat ik dit verhaal geschreven had, bleef het overigens nog vrij lang op de plank liggen. Het werd uiteindelijk aan het begin van deze eeuw getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en gepubliceerd in Donald Duck 14-2002.

Mijn oudste verhaal in dit album vind je op bladzijde 14 t/m 23. Scenario nummer 3, eveneens uit 1990. Een verhaal waarvan de eerste scenariopagina ook te vinden is op de titelpagina van het album. De eerste keer dat ik een televisieprogramma parodieerde in een Donald Duckverhaal en wel De Natte Neuzenshow, dat in Duckstad De Happige Hondenshow werd. Je ziet hier ook het principe van de twee verhaallijnen die gaandeweg meer om elkaar heen gewikkeld raken. Aan de ene kant de ruzie tussen Donald en Buurman Bolderbast, beginnend met Loebas in de tuin van de buren en aan de andere kant Donald van die diezelfde Loebas graag een goedgetrainde hond wil maken, zodat hij de hoofdprijs in de Happige Hondenshow kan winnen. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en eerder gepubliceerd in Donald Duck 50-2001.

We blijven in 1990 en bij de tv-programma’s, want het verhaal ‘De leukste thuis’ op bladzijde 24 t/m 33 (scenario nummer 9) parodieert het gelijknamige televisieprogramma uit die tijd, al heet het programma in de strip “Homevideo Show’.

(Illustratie: Mau Heymans, © Disney)

Een verhaal met een persoonlijke herinnering ook, want toen Carl Barks in 1994 de Donald Duckredactie in Haarlem bezocht, kreeg hij ook een tentoonstelling van het werk van de Nederlandse Duckstripmakers te zien. Zo bewonderde Carl Barks o.a de scenariopagina van collega-scenarist Jan Kruse die zijn scenariopagina nog verder uitwerkt dan ik. Barks vertelde dat hij zijn scenario nooit zo ver had uitgewerkt. Toen zag hij mijn scenariopagina (pagina 8 van dit verhaal) en zei: “I did it more like this!” Ik denk dat we een mooier compliment over onze scenariopagina’s niet konden krijgen. Carl Barks vond overigens mijn Bolderbast op driewieler op deze pagina erg leuk. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Mau Heymans en vlak voor het bezoek van Carl Barks gepubliceerd in Donald Duck 27-1994.

En dan maken ineens een flinke stap voorwaarts, naar 1995 met het verhaal “De keukenchef” op bladzijde 34 t/m 43. Met Donald in de rol van meesterkok die van Dagobert de opdracht kijkt voor zijn nieuwste restaurant historische gerechten te maken.

(Illustratie: Jaap Stavenuiter, © Disney)

Met een verwijzing naar Carl Barks’ verhaal ‘The olympian torch bearer” (WDC 286), maar ook naar bijvoorbeeld Suske en Wiske en Asterix als het gaat om wie at wat in welke tijd. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Jaap Stavenuiter en eerder gepubliceerd in Donald Duck 33-1997.

Nog een persoonlijke favoriet op bladzijde 44 t/m 57 van dit album, het verhaal ‘Roem in de ruimte”, dat ik schreef in 1996. Een verhaal waarin Kwik, Kwak en Kwek hun oom erg graag beroemd zouden zien worden. En die kans lijkt zich voor te doen als door een ongelukkig toeval niet de afgerichte rat Siebe, maar Donald per raket wordt gelanceerd naar de uiterste uithoek van ons zonnestelsel om uit te zoeken wat er zich zoals achter de (toen nog) planeet Pluto bevindt. Het verhaal werd getekend door Bas Heymans en eerder gepubliceerd in Donald Duck 47-1998.

We gaan terug naar 1993 met het verhaal “De toverspiegel” op bladzijde 58 t/m 68. Mijn eerste lange verhaal met Zwarte Magica, gebaseerd op het idee dat iemands spiegelbeeld bijna hetzelfde is als hij of zijzelf, maar net niet helemaal.

(Illustratie: José Colomer Fonts, © Disney)

Magica denkt in dit verhaal haar slag te kunnen slaan, als ze met behulp van de spiegel van Fata Foetsie Dagoberts spiegelbeeld tot leven wekt en hoopt met hulp van dat spiegelbeeld eindelijk Dagoberts geluksdubbeltje te kunnen bemachtigen. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Colomer Fonts en eerder gepubliceerd in Donald Duck 44-1997.

Meteen daarna, ook uit 1993, komt het verhaal ‘Donalds nieuwe outfit’, dat je vindt op bladzijde 69 t/m 71.

(Illustratie: Prodima, © Disney)

Een verhaal uit Katrien’s dagboek van 3 pagina’s. Eigenlijk gewoon een tussendoortje uit mijn beginjaren met de Duckversie van het spreekwoord ‘Kleren maken de man’. En dan hebben we het vooral over wat er gebeurt als Donald een iets anders aantrekt dan zijn bekende matrozenpak. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Prodima en eerder gepubliceerd in Donald Duck 15-1994.

En dan bevat dit album ook nog twee co-producties, want zo regelmatig, onregelmatig schrijf ik ook wel eens verhalen samen met collega-scenaristen.

(Illustratie: Comicup Studios, © Disney)

Het verhaal ‘De koning van de apen’ op bladzijde 72 t/m 81, schreef ik in 1999 samen met collega Paul Hoogma, met het oog op het uitkomen van de Disneyfilm Tarzan later in datzelfde jaar. Een verhaal over een verborgen Afrikaanse goudstad met Donald in de rol van Tarduck, de Duckstadse versie van Tarzan. Het verhaal werd getekend door de Spaanse Comicup Studios en eerder gepubliceerd in Donald Duck 47-1999.

Een jaar eerder, in 1998, schreef ik samen met collega Remco Polman het verhaal over de pechverklikker, te vinden op bladzijde 81 t/m 90.

(Schetsen plaatje 4 t/m 7: Remco Polman)

Waarin Donald hoopt met behulp van een door Willie Wortel uitgevonden pechverklikker hoopt zijn dagelijkse portie pech te omzeilen. Maar Donald krijgt uiteindelijk zoveel vertrouwen in het ding dat hij het zelfs op denkt te kunnen nemen tegen zijn geluksneef Guus. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien en eerder gepubliceerd in Donald Duck 43-2000.

Het album sluit af met een kort verhaal uit 1992, “De goudtransporteur” op bladzijde 91 t/m 95.

(Illustratie: Freddy Milton, © Disney)

Een verhaal waarin Donald zijn verhaal doet aan de neefjes, over hoe hij op verzoek van Dagobert een lading goud naar Struifhuizen moest brengen, beroofd werd door de Zware Jongens en hoe het uiteindelijk allemaal anders liep dan hijzelf of de Zware Jongens ooit hadden kunnen denken. Het verhaal werd getekend door de Deense tekenaar Freddy Milton en eerder gepubliceerd in Donald Duck 17-1994

En tenslotte de backcover. Daar vind je nog een heel korte biografie over Carl Barks als inspirator, de scenariowedstrijd waar het allemaal mee begon en de gevolgen daarvan. En nu eigenlijk pas realiseer ik me dat het waar is wat daar staat. Dat ik de afgelopen 22 jaar inderdaad zo’n 3500 pagina’s of meer aan scenario voor de Nederlandse Donald Duck heb geschreven. 93 daarvan, uit het eerste scenario-decennium, vind je vanaf vandaag in dit nieuwe album: De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34. Veel plezier, allemaal!

Nick en Simon in boekvorm

Behalve op onze blog was het afgelopen week ook vrij stil in tijdschriftenland. Geen nieuwe strips in welk tijdschrift of krant dan ook. Gelukkig komt er nog genoeg moois aan. Zoals de nieuwe GRNVLD die ergens rond deze tijd zou moeten verschijnen, of de nieuwe P@per met daarin o.a. Puppy from Hell en een interview met Hans. En als alles goed gaat, zou a.s. donderdag 29 september eindelijk De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34 moeten verschijnen.

Als voorproefje van al dat moois ligt al wel Het grote Nick en Simon boek in de winkel, dat volgens het boek zelf op diezelfde datum had moeten verschijnen, maar nu toch een week eerder al verkrijgbaar is.

(Illustratie: William Rutten (coverfoto)/Comicup Studios (striptekeningen)

Met zo’n 66 pagina’s aan Nick en Simon-strips, waarvan het overgrote deel werd geschreven of medegeschreven door collega-scenarist Ruud Straatman. De andere verhalen zijn van de hand van Thom Roep, Bas Schuddeboom en Jos Beekman. En in het staartje van het boek tref je nog twee verhalen aan, waarvoor ik het scenario schreef.

Op bladzijde 87 t/m 89 vind je het verhaal ‘Meezingers’, een verhaal waarin Nick en Simon een concert van mede-Volendammer Jan Smit bezoeken en daar vervolgens zo hard meezingen dat ze hun stem kwijt raken. En dat terwijl ze de volgende dag zelf moeten optreden. Het idee voor dit verhaal kwam van de Tina-redactie, waarna ik er vervolgens een scenario bij schreef. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Rafael Ruiz Gilet en eerder gepubliceerd in Tina 13-2011.

Datzelfde geldt min of meer voor het verhaal ‘Naar het ziekenhuis’ op bladzijde 93 t/m 95. Een verhaal waarin Simon tijdens een voetbalwedstrijd zijn knie bezeert en uit voorzorg door Nick naar het ziekenhuis vervoert wordt, niet wetende dat het ziekenhuispersoneel net tevergeefs geprobeerd heeft een optreden van dit Volendamse duo voor hun patiënten te regelen. Ook het idee voor dit verhaal kwam van de Tina-redactie, waarna ik vervolgens deze plot omzette in een scenario. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenares Carmen Pérez en wederom Rafael Ruiz Gilet en werd eerder gepubliceerd in Tina 17-2011.

O ja, en voor de doorgewinterde stripliefhebber is er op bladzijde 15 en 16 'The making of' van de Nick en Simon-strip met het hele proces van scenario tot strippagina.

Minck

Maandagochtend, dat mailtje van Rob van Bavel met de titel ‘minck’. Het eerste wat ik zag, nadat ik mijn computer had opgestart. Het enige ook, want daarna is er even niks meer. Geen woorden meer, geen verhalen meer, niets. Heb het mailtje doorgestuurd naar een aantal mensen die dicht bij me stonden. Mensen die wisten wie Minck was. Heb geprobeerd iets op de blog te zetten, maar het lukte niet. Gelukkig zie ik dat Hans dat wel voor elkaar gekregen heeft. Hans, bedankt daarvoor!

Ik kende Minck iets beter, dat maakt waarschijnlijk het verschil. Eén keer heb ik met hem mogen samenwerken aan een strip in opdracht van Comic House.

(Illustratie: Minck Oosterveer)

Een strip voor Continuon over de ramp in de Bommeler- en Tielerwaard, waar vele huishoudens dagenlang zonder elektriciteit zaten nadat een Apache-helicopter in de stroomdraden vloog. Maar Minck kwam ook regelmatig meesigneren in mijn eigen vaste stripwinkel als daar weer eens Amerikaanse tekenaars te gast waren.

Vanmiddag was de crematie. Veel collega’s, vrienden en bekenden. Mooie toespraken van Rob, Willem en Mincks vrouw Tineke. En dat samenzijn helpt bij het weer terugvinden van die woorden. Alleen het onwezenlijke van het plotselinge, het abrupte, en de manier waarop, dat blijft. De stripwereld heeft niet alleen veel te vroeg een groot striptekenaar verloren, maar ook een heel aardig mens.

Net als Hans en Anko wens ook ik Mincks vrouw en kinderen, Willem en alle vrienden en familie heel veel sterkte in de komende tijd. En Minck, rust zacht. Als er een hemel bestaat, hoop ik dat je daar nu bent. Die hemel wordt dan vast nog mooier door jouw tekeningen.

Minck

Kreeg van de week het mailtje van Eppo en meteen daarna hoorde ik 't langskomen op het Radio EEN elf uur nieuws. Vijftig jaar! Godverjuu, zeg, wat een nieuws!

Ik kende Minck niet heel goed, maar ik beschouwde 'm een of andere manier toch als een soort stripbroeder! Een vooraanstaand broeder in onze piepkleine niche, onze stam van Nederlandse strip"realisten". Hoe idioot ook, voelt nu meteen wat eenzamer, aan onze kant van het strip-spectrum.

Ik wens je vrouw en kinderen, Willem natuurlijk, en alle vrienden en familie veel kracht de komende tijd, en waar je nu ook mag zijn, Minck, broeder, het ga je goed.
 
Uitvaart vandaag om 14.30 u. in Uitvaartcentrum Essenhof in Dordrecht. Voor de plechtigheid is er gelegenheid om afscheid van Minck te nemen (vanaf 14.00 u.) Het is geen besloten dienst; iedereen is welkom om Minck de laatste eer te betonen.

Internationaal succes?

Het is te merken dat de Stripfestival Breda weer achter de rug is. Niet alleen in het aantal albumuitgaves van deze week, maar ook op het gebied van tijdschriftpublicaties valt minder te melden dan vorige week. Eigenlijk maar één nieuwe strip van twee oude bekenden: Nick en Simon. Het verhaal ‘Internationaal succes?’ in de nieuwe Tina (nr 38-2011) is eigenlijk geïnspireerd op de serie Nick en Simon, The American Dream, waarin onze Volendamse helden de oceaan oversteken en voet aan de grond in de United States of America proberen te krijgen. Een logisch vervolg is natuurlijk dat ze daar ergens gespot worden door een internationale festivalorganisator die ze vervolgens weer uitnodigt voor een festival waar dan ook ter wereld. Dat is ongeveer wat er tussen de serie en de strip van deze week is gebeurd. Vandaar dat je op de eerste pagina Nick en Simon en hun vrienden vanaf Schiphol ziet vertrekken richting het Megapopfest in Denemarken. Volgens insiders zijn de beide heren toch altijd wat nerveus voor nieuwe dingen en dat was een eigenschap waarvan ik in deze strip dankbaar gebruik heb gemaakt. Kortom, dat optreden op het Deense Megapopfest gaat dus fout. Of eigenlijk, begint het al fout. Of daar nog iets aan te redden valt en zo ja, hoe, dat lees je deze week op bladzijde 48 t/m 50 van de nieuwe Tina. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenares Carmen Pérez.

strip-allochtonen

Mooi stukje over Breda, vriend Frank!
Absoluut een ervaring om es gedaan te hebben, zo'n klein eigen tafeltje temidden van die "kunstigen". Stuk voor stuk lieve mensen, en ze hebben onze mooie taal inmiddels soms al aardig onder de knie, en welkom in ons mooie stripland enzo, maar toch.  Je merkt het toch. Ze  . . ze komen uiteindelijk toch uit een andere cultuur, hé. "Strip-allochtonen".

Affijn. Alle prenten zaterdagmorgen moeiteloos rond elf uur uitverkocht, stripkrant met Rhonda preview gekregen, en een stevig stapeltje albums -ter dedicatie- onder de neus, maar toch ook hier een vreemd gevoel. Het was soms opeens erg rustig in die kelder in het museum. Een beetje weg uit het feestgedruis, toch een beetje alsof je er niet helemaal bijhoorde. Volgende keer weer? Hm.

Bob, Rhonda en de verdronken paarden in Breda

Breda Stripstad, zo was het in de goede oude tijd en zo was het gelukkig dit weekend weer. En we kunnen spreken van een zeer geslaagd stripfestival. Al zat er toch weer een vreemd kantje aan met Hans in de kelder van het Graphic Design Museum en ik in het Chassé Theater zo’n beetje onder aan de trap in de stand van uitgeverij Boumaar.
Maar laten we beginnen bij het begin. Dat was de binnenkomst ruim voor tienen door de artiesteningang van het Chassé Theater. Althans de mijne, want van Hans weet ik het niet precies. De stand van Boumaar was nog in opbouw, dus eerst maar even meegeholpen een en ander aan albums uit te stallen en vooral: zoeken naar stoelen. Dat leek heel even een probleem te worden, maar dat werd gelukkig snel door de organisatie opgelost. Alle lof daarvoor! Daarna de eerste kop koffie, een snel rondje over de beurs, het begroeten van alle bekenden en natuurlijk even de verkooptentoonstelling van Henk Kuypers bekijken. En dan, zo rond kwart over elf, de start van de signeersessie, waarbij meteen weer ons nieuwste Bob Evers album “Een overval in de lucht” en “De verdronken paarden van Ameland” de populairste albums bleken. Maar ook “Het Van Walraven testament” en “Draw & Shoot 2” mocht ik zaterdag signeren.
Even later bezoek van Otto en net als in Valkenswaard weer heel even gezellig zitten praten.
En net als in Valkenswaard werd het ook juist toen weer iets drukker aan de stand met nieuwe albumkopers en bezoek van Henrieke, nog even als zichzelf en daarna de hele beurs verkleed als Kiki, de ringstaartmaki. Een heel leuke start van de signeersessie dus met heel veel aardige mensen aan en in de stand, want behalve Otto en Henrieke kwamen dit weekend ook o.a. Eric Heuvel, Peter Nuyten, Ijsbrand Oost, Danker Jan Oreel, René Uilenbroek en Aloys Oosterwijk even bij de Boumaarstand langs. En als klap op de vuurpijl ben ik opnieuw geïnterviewd door Ben van den Hengel van Zeewolde Actueel, ditmaal over De verdronken paarden van Ameland.
De enige die ik eigenlijk niet aan de Boumaarstand gezien heb, was Hans. Zo rond kwart voor drie ben ik dan maar richting Graphic Design Museum gewandeld. Maar juist toen liep Hans al rond in Chassé Theater. Daar gemist, helaas. Maar gelukkig kwam Hans even later weer terug naar de Kunststripbeurs waar ik inmiddels Hendrik Jan Vos en Caroline al ontmoet had, waar de drie Vano-Morphoses al gretig aftrek vonden en waar volgens, de geruchten Caroline al .. eh… felle discussies had gevoerd met alle aanwezigen over wat nu wel en geen kunst is. Afijn, nog even op beide beurzen rond gekeken. Op de Kunststripbeurs hoefde ik uiteindelijk niet Hans zijn plaats in te nemen, dus het laatste uurtje van de eerste festivaldag zat ik weer gewoon te signeren bij uitgeverij Boumaar.

En op zondag ging het eigenlijk precies zo. Al was ik toen pas kwart over tien binnen en zat Hans gewoon lekker thuis in plaats van op de Kunststripbeurs. Maar “Een overval in de lucht” en “De verdronken paarden van Ameland” bleven de populairste stripalbums. Al mocht ik op zondag ook “Kabaal om een varkensleren koffer” en “De strijd om het goudschip” signeren.


(Illustratie: Alberto Saichann en Eduardo Lago, © Holco Publications)

En iets na tweeen ineens heel wat kinderen die om een Donald Duck tekening kwamen vragen. Gelukkig ook nog even tijd voor een paar rondjes over de beurs tussendoor. En in het laatste uur van het Stripfestival Breda verkocht ik ook nog het laatste exemplaar buiten Ameland van “De verdronken paarden van Ameland”. Uitverkocht, zogezegd. Maar geen nood, volgende maand ligt het album echt in heel Nederland in de winkel.

(Foto's: Ine van Meenen)

Al met al een zeer geslaagd stripfestival in Stripstad Breda. En natuurlijk bedank ik Fons, Ton, Sandra en Ron weer voor de verzorging en de gezelligheid achter de stand. Otto, Henrieke, Eric, Peter, Ijsbrand, Danker Jan, René en Aloys voor het bezoek in en aan de stand, waardoor het gemis van Hans in de Boumaarstand meer dan goed is gemaakt, Rob, Sietze, Isabel, Amin en alle andere organisatoren en medewerkers van het stripfestival Breda voor de uitnodiging en de twee geweldige stripdagen in Breda. En natuurlijk iedereen die speciaal voor ons, onze albums of de gloednieuwe prenten van Hans naar Breda is gekomen. Bedankt dat jullie er allemaal waren!
En wie ik zeker niet mag vergeten, is Ine van Meenen, die de foto's voor deze blogpost maakte. Ine, hartelijk bedankt daarvoor! Hopelijk duikt er ook nog wat beeldmateriaal van Hans op de Kunststripbeurs op, want ik ben eigenlijk zelf wel heel benieuwd naar de zaterdagse ervaringen van Hans in het Graphic Design Museum. Wordt vervolgd?

De nieuwste publicaties

Wat betreft dat ‘nieuw’ als we het over nieuwe publicaties hebben, zijn er eigenlijk maar twee echt nieuw. En wat heel uitzonderlijk is op deze blog: alle echt nieuwe strippublicaties zijn van Hans! Waar het allemaal om gaat is de zojuist verschenen gloednieuwe gratis Stripkrant van BNS (nr 2). 40 pagina’s met strips van z’n 50 stripmakers waaronder Wilma van den Bosch, Daan Jippes, Hendrik J. Vos, Gerard Leever, Mars Gremmen, Jan van Die, Pascal Oost, Pieter Hogenbirk, Herman Roozen, Gerben Valkema en… Hans en Hanco met Help me, Rhonda!
Na de trailer in de Boekenkrant van augustus nu een volgende Help me, Rhonda! –trailer in de zojuist verschenen Stripkrant. Een pagina waarmee Hans destijd zo ongeveer zijn Help me, Rhonda!-blog, zij het zo afgebeeld dat de teksten haast niet leesbaar zijn. En tja, beste bloglezers, zo beeld ik die pagina hier af. Maar in de nieuwe Stripkrant is deze pagina van plaatje tot plaatje en van tekst tot tekst perfect te volgen. En op pagina 19 van de nieuwe Stripkrant, waar de betreffende Help me, Rhonda! pagina groter dan ooit te vinden is.
En die andere nieuwe publicatie dan? Die vind je ook in de nieuwe Stripkrant en wel op bladzijde 36. Daar tekende Hans een fraaie plaat van Grnvld-hoofdredactrice Caroline met daarbij de namen van een heleboel bekende stripmakers en illustrators die in het blad Grnvld te vinden zijn. Uiteraard maakt die prachtige prent op deze pagina deel uit van een advertentie voor Grnvld, het kwartaalmagazine voor de donateurs van Kasteel Groeneveld. En meer info over Grnvld en Kasteel Groeneveld is uiteraard weer te vinden op http://www.kasteelgroeneveld.nl/

En de andere ‘nieuwe’ publicaties van deze week zijn eigenlijk twee herpublicaties en de aankondiging van een strip die nog moet verschijnen.
Eerst maar het oude werk. In de nieuwe Sesamstraat (september 2011) vind je op bladzijde 8 en 9 de strip “Bert en Ernie staan op hun handen”.

(Illustratie: Magic Eye Studios, © Sesame Workshop)

De titel dekt niet helemaal de lading, want eigenlijk alleen Ernie op zijn handen. Bert vindt namelijk dat je handen, voeten, etc. moet gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn. De strip werd al eerder gepubliceerd in Sesamstraat 8-2009 en getekend door onze Braziliaanse vrienden van de Magic Eye Studios.

Op bladzijde 26 een herpublicatie van m’n allereerste Elmo-strip. Destijds gepubliceerd als ‘Elmo heeft keelpijn’, nu met de titel “Zeg eens aaah’.

(Illustratie: Jutta Langer, © Sesame Workshop)

Beide titels zijn van toepassing, want wat doet Elmo als hij keelpijn heeft? Juist, hij gaat naar de dokter. De strip werd eerder gepubliceerd in Sesamstraat 19-2009 en getekend door Jutta Langer.

En dan tenslotte de aankondiging voor een heel nieuwe strip die eind van de maand gepubliceerd zal worden.

(Illustratie: © Holco Publications)

In de nieuwe Penny Plus (nr. 9-2011) is namelijk al het een en ander te zien van de strip “EzelPedro in Egypte”. Een strip voor het goede doel, namelijk voor Brooke Hospital (http://www.brooke.nl/) met in de hoofdrol de Nederlandse ambassadeur van Brooke Hospital, EzelPedro. EzelPedro besteedt zelf op bladzijde 6 van de nieuwe Penny Plus al aandacht aan deze strip in “EzelPedro’s profiel”. Maar ook op bladzijde 68 onder de titel ‘Volgende maand in Penny Plus nr. 10” is nog het een en ander van de strip en Brooke Hospital te zien. En nog meer over de strip en Brooke Hospital lees je over een week of drie, vier op deze blog!

Prettig weekend allemaal!

Poppetjes tekenen in Breda

Aanstaand weekend is het groot feest in Breda. Dan wordt het op een aantal verschillende locaties in het centrum het grote Stripfestival Breda gehouden. De stripbeurs met alle tekenaars, standhouders en uitgeverijen en de verkooptentoonstelling van Henk Kuypers vindt plaats in het Chassé Theater. Daar is ook uitgeverij Boumaar te vinden is met alle Bob Evers albums in zachte en/of harde kaft. En ook de voorlopig laatste exemplaren buiten Ameland van De verdronken paarden van Ameland, alvorens het album volgende maand in heel Nederland in de winkel ligt.
Hans signeert zaterdag, niet in de stand van uigeverij Boumaar, maar op de Kunststripbeurs in het Graphic Design Museum, met daar ook de primeur van de nieuwste prenten: de Vano-Morphoses, ofwel de making of van Bob Evers, Rhonda en Puppy from Hell, en van de speciale illu-glicée. Ook van de Rhonda-prent uit Kampen zijn nog enkele exemplaren te krijgen en verder de kerstkaarten, posters, kortom zo ongeveer alle extra’s rond de strips van Vano. Af ent toe wisselen we af en dan verhuizen ook de Bob Evers albums en de Ameland-albums tijdelijk naar de Kunststripbeurs in het Graphic Design Museum.
Buiten deze twee locaties is er nog van alles te zien en te doen in o.a het Centrum voor Beeldcultuur en de Grote Kerk. En even voorbij Het Graphic Design Museum in de Boschstraat vind je Stripwinkel De Stripspecialist, een van de stripwinkels waar we steevast worden uitgenodigd om te komen signeren als er weer eens een nieuw Bob Evers album is verschenen. Dus mocht je zaterdag bij Hans je bestelde prenten of illu-glicée gaan ophalen, vergeet dan niet om daar ook even een kijkje te nemen. En alle uitgebreide info over de Van-Morphoses en de speciale illu-glicée vind je in de post van Hans hieronder.
We hopen jullie dit weekend allemaal weer te mogen begroeten. Tot ziens in Breda!


Stripfestival Breda

Zaterdag 10 en zondag 11 september 2011

Centrum Breda

Beide dagen van 10.00 uur tot 17.00 uur

Signeersessies: vanaf 11.30 uur

Chassé Theater

Claudius Prinsenlaan 8

4811 DK Breda

Graphic Design Museum

Boschstraat 22

4811 GH Breda

Info: http://www.stripbeursbreda.nl/

Van Praag naar Breda

Vers terug van de Praagse Mala Strana en Karlsbrug, de wonderschone Mucha's in Representatiehuis en z'n raam in de St. Vitus en van alle eindeloze wandelingen door de Boheemse wouden! Iets verbrand (hittegolf) en erg uitgerust. Blogvriend, ik ben weer in het land!

En komende weekend meteen al beurs in Breda! Waar ik op zaterdag een half tafeltje (ik zit samen met Hendrik J. Vos) heb besproken op de "kunst"stripbeurs. Frank komt me af en toe afwisselen. (Hee, heel misschien neemt Frank ook wel een paar unieke FJ DD of BE-scenario-artefacts mee !!! Ik heb 'm aangespoord ! Doet hij altijd erg afhoudend over! Originele Frank Jonker scripts! Doe nou es, Frank! Vraag 'm  ernaar, blogvriend!)

Okee. Ik heb er trouwens meteen al een beetje spijt van, van dat tafeltje tussen die kunstenaars. Hmm. Misschien wel een beetje een gekke plek, achteraf. Kunst. Tussen de kunstenaars. Maar goed, ook wel weer es iets anders. Eens een eigen tafel, in plaats van zo'n plekkie in een uitgeverskraam.
 
Okee wat ga ik daar doen, dan? Laatste paar BE-kerstkaarten en posters kan ik meenemen. Van de Rhondaprent heb ik er toch nog een paar, die kunnen ook nog mee. En natuurlijk iets nieuws. "Eigenlijk moet je ELKE beurs iets nieuws hebben, Hans", roepen alle collega's. Goedgoed.
Zolang ik druk ben met m'n Rhonda-pagina's, moet zo'n beurs-extraatje dan natuurlijk iets kleins zijn. Een gekkigheidje. Een souveniertje van die beurs. Een prentje ofzo. Vanmorgen dus deze vier nieuwe prenten bij de drukker opgehaald.

Drie stuks "Vano-morphoses". A4 op 300 grams papier. Prijs per stuk 7,50 euro. Setje van drie 20,-- euro. Ik moet ze nog even nummeren en signeren. Een hopelijk mooie print, maar ook opvallend door zijn exclusiviteit. Genummerd en gesigneerd. Kleine oplage, dus meteen al zeldzaam. Er zijn er tien van elk! Ik hoor nu enig gemor! Is dat niet wat weinig?

Met alle respect, ik vind van niet. Het is waar. Ik vermoed eigenlijk ook dat er hier best ruimte zou kunnen zijn voor hogere oplages.Waarschijnlijk kan ik best een veelvoud verkopen van deze prentjes. Maarmaarmaar, en nou komt het . . . dat WIL ik nou juist nog even niet, blogvriend.

Die lage oplage, daar gaat het hier juist om! Dát koop je ook! Je koopt niet alléén een stukje papier met een leuk plaatje, je koopt "exclusiviteit". Hoe eenvoudig ook, zo'n prent is toch maar mooi iets wat straks bijna niemand heeft.

En helemaal tenslotte hier dan nog wat details van iets heel speciaals. Omdat het een "kunst"beurs is enzo, heb ik toch óók nog maar een aparte "giclée" laten maken. A4. Super mooi, lichtbestendig drukwerk, met speciale inkten, op heel bijzonder papier. Geen Bob, Rhonda of Puppy, hier een grappig, klein VANO aquarelletje. Oplage 12. Gesigneerd. Voor aan de muur ofzo. Prijs 30,-- euro.

Even geduld a.u.b.

Nog geen uur nadat ik mijn post van gisteravond op de blog had geplaatst, kreeg ik een mailtje van Ferdi van de Donald Duckredactie met niet zulk heel goed nieuws: er is iets mis gegaan bij de drukker en dat betekent dat De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34 pas over een paar weken in de winkel zal liggen. En wel op 29 september!

(Illustratie: Michel Nadorp, © Disney)

Je kunt natuurlijk nog steeds een virtuele blik in het album werpen op de site van I.n.d.u.c.k.s: http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/DDAS+34 of meedoen met de prijsvraag op de site van Donald Duck om dit album te winnen: http://www.donaldduck.nl/wedstrijden/162.
Maar op de stripbeurs van Breda zal Hans nu onze eer hoog moeten houden met gloednieuw stripwerk. Alle info daarover lees je in de post hieronder. En ondanks het minder goede nieuws in deze post, wens ik iedereen natuurlijk wel een heel fijn weekend!

Reminder: de nieuwe Vano-prenten

Helaas, vandaag nog geen Grappigste Avonturen van Donald Duck nr 34 in de winkels en evenmin in de brievenbus. Lang kan het in elk geval niet meer duren, want de index van het album is sinds een paar dagen te vinden op de site van I.n.d.u.c.k.s.: http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/DDAS+34

Daarom eerst maar even een reminder met betrekking tot de nieuwe uitgaven van Hans. Door alle drukte op deze blog is de laatste post van Hans immers behoorlijk weggezakt, dus wat extra aandacht kan nooit kwaad. Ik had het zaterdag met Otto nog over: waren het nu om prenten of glicées? En wat heb ik nu eigenlijk besteld bij Hans? Dus, post nog maar eens goed doorgelezen. En voor alle zekerheid nog een keer extra. Conclusie? Er komt één nieuwe illu-glicée, deze hiernaast. En als ik het nu goed begrijp, heeft die een oplage van tien. Prijs, nog onbekend, maar betaalbaar.

En dan zijn er deze drie making-of-prenten, de Vano-Morphoses. Oplage hopelijk hoger dan 10 en prijs, eveneens onbekend, maar nog steeds betaalbaar, en vermoedelijk niet veel duurder of goedkoper dan de Rhonda-prent uit Kampen. Afijn, die prijzen vult Hans volgende week hopelijk nog wel in. Eén en ander is in elk geval via deze blog en bij Hans te bestellen en af te halen op de Kunststripbeurs in het Graphic Design Museum te Breda. En in geval van twijfel kun je ze daar volgende week natuurlijk ook gewoon bij Hans aan tafel kopen, al geldt dan wel: op is op!