Vragen, raadsels en mysteries in Donald Duck en Tina

Maar liefst 21 nieuwe strippagina’s in de nieuwe Donald Duck (nr 34-2011), waarvoor ik lang of kort geleden het scenario schreef. Het hoofdverhaal van deze week is het inmiddels 19 jaar oude verhaal over De Zware Jongens Partij ofwel ‘Oom Dagobert tegen de Z.J.P’, zoals het nu heet. Een verhaal waarin de Zware Jongens de politiek in gaan, omdat dat naar eigen zeggen lucratiever is dan boevenstreken uithalen. En het moge duidelijk zijn met wiens geld de Zware Jongens denken hun partijprogramma te financieren. Alle reden voor Dagobert Duck dus om nog voor de verkiezingen uit te zoeken waar de Zware Jongens het geld voor hun verkiezingscampagne. Geld dat overigens tijdens de campagne met bakken tegelijk uitgedeeld wordt aan de beoogde kiezers.
Zoals gezegd, het verhaal stamt uit 1992 en eerlijk gezegd, het complete scenario had ik allang niet meer. Hooguit wat ‘deleted scenes’ op pagina’s waarin plaatjes werd veranderd of geschrapt. Voor mij dus ook een verrassing hoe dit verhaal zou zijn. En vooral of het verhaal de tand des tijds wel heeft doorstaan.

(Pagina 5, versie 1)

Dat laatste valt gelukkig mee. De hoofdlijn van het verhaal en bepaalde grappen en scene’s zou ik er zeker in houden. Maar het openingsplaatje zou ik nu absurder maken. Heb ik die verkiezingskandidaten destijds echt laten steppen? Zou ze nu in trapautootjes laten racen met lachende volwassenen en sip kijkende kleuters op de achtergrond. En dat Bananaduck-team, zou ik dat er in houden? De toenemende ergernis van Dagobert door het verhaal heen is een pre. Maar in de tegenwoordige tijd is het gebruik internet, verborgen webcams en de digitale kennis van de neefjes natuurlijk veel logischer. Gelukkig zijn de guldens in de tekst van toen nu euro’s geworden en is de walkie-talkie uit 1992 intussen vervangen door een mobieltje.
Dat ik dit soort afwegingen ook 19 jaar geleden al maakte, al dan niet na de suggesties van de redactie, blijkt twee versies van pagina 5, die ik alsnog heb teruggevonden. Op de eerste is te zien dat Donald, net als Dagobert eerder in het verhaal tegen de ploeg van het tv-programma aanloopt. Een scene die in de tweede versie geschrapt werd, waarschijnlijk omdat deze scene de achtervolging van de Zware Jongens teveel ophoudt.

(Pagina 5, versie 2)

Maar ook uit de tweede versie van deze pagina, werd nog een plaatje geschrapt, het plaatje waarin Donald overdenkt wat hij allemaal moet gaan. Vermoedelijk heeft het te maken met de cliffhanger op een van de volgende pagina’s, maar misschien ook wel met het feit dat de informatie in dat plaatje eigenlijk niet ter zake doet voor het verhaal en dat het plaatje daarvoor, plaatje 6 dus, gewoon een sterkere afsluiting van de betreffende scene is. Na 19 jaar wordt het moeilijk terug te halen wat de overwegingen bij de diverse verschillende versies waren, maar in elk geval is het verhaal uiteindelijk 16 pagina’s lang geworden, en wordt het deze week, getekend door de Nederlandse tekenaar Sander Gulien, in twee delen in de nieuwe Donald Duck gepubliceerd, deel 1 op bladzijde 5 t/m 12 en deel 2 op bladzijde 35 t/m 42.

Behalve dit lange Oom Dagobert-verhaal vind je op bladzijde 29 t/m 33 het Speurneuzenverhaal ‘Het masker van Morfran’, dat vorige week al aangekondigd werd achterop de vorige Donald Duck. Een verhaal dat draait om de nieuwe aanwinst van het London Mouse Museum: een Keltisch masker. Nu spelen maskers in de Keltische mythologie een belangrijke rol en niet zonder reden, aan elk masker kleeft wel een verhaal. En in dit geval een vloek, die uit lijkt te komen als de vinders van het masker, de professoren Fidget en Digger, in shock worden teruggevonden. Maar Basil zou Basil niet zou als hij ook dit mysterie niet zou ontrafelen. Het verhaal werd getekend door niemand minder dan de Spaanse tekenaar José Rámon Bernadó Kneff, beter bekend als Bernado.

En dan tot slot nog een 22ste nieuwe strippagina op pagina 17 van de nieuwe Tina (nr 34-2011), waar je een nieuwe aflevering van Karlijn, Catootje en de ouders vindt. Het idee voor deze gag kwam van collega-scenariste Saskia Janssen. Het begon met een dierentuin, daarna een speurtocht, of nee, toch maar een quiz. Toen was de vraag, wie tegen wie? Wel vaders en dochters tegen andere vaders en dochters. Nee, eerst vader en dochter samen, daarna tegen elkaar. Zo kwamen we uiteindelijk op deze gag over een dierenquiz in de dierentuin, waar Jan en Karlijn eerst samen een team vormen en het in de finale tegen elkaar opnemen. Wie er win? Dat lees je deze week in de nieuwe Tina. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Tony Fernández.