Kwam ik vanochtend ineens dit bericht van Hans tegen op de Facebookpagina van het Stripschap. Meer info volgt, dus laten we hopen dat daar ook verteld wordt hoe je als verzamelaar hier nu weer aan kunt komen.
Een strip maken heeft veel gemeen met een film maken.
Het is maar weinigen gegeven (looking at you, Martin Lodewijk) om zomaar ergens linksboven op de eerste pagina te beginnen met tekenen en dan na 44 pagina’s een fantastisch verhaal af te leveren. Nee, vergelijkbaar met filmproducties, ontwikkelen de meeste strips zich geleidelijk van het eerste prille idee-sprankje, via allerlei scenariofases, allerlei schetsfases, uiteindelijk naar inkt, kleur en publicatie.
Anders dan film echter, heb je voor zo’n stripproductie, voor al die stadia, geen enorme ploeg mensen meer nodig. (Deze tekenaar heeft nog NET even rondgelopen in de tijd dat je het scenario van een scenarist in potlood uitwerkte, dat je de pagina’s in een envelop stopte en dat je later in de supermarkt wel zag wat de inkter, offsetfilmmaker, kleurder , letteraar en drukker er van gemaakt hadden. Andere tijden.)
Nee, in onze tijd, met alle moderne spul, is het voor een stripmaker mogelijk geworden alles bijna helemaal in eigen hand houden. Tot en met drukken, uitgeven en verkopen zelfs. En misschien vergis ik me, maar ik heb de indruk dat elk jaar méér strips/graphic novels in z’n to-ta-le volledigheid worden gemaakt door één mens. Stripmaken is geen teamwork meer. Prachtig, geweldig ennnnn ook een beetje jammer.
Toen het Nederlandse Loodswezen me vorig jaar via Comic House Agency benaderde hun kalender voor 2025 te maken, heb ik scenarist Robbert Damen gevraagd om het scenariodeel van de klus te doen.
De oude VanO had opeens weer zin om strip te maken als onderdeel van een team. Beetje te kunnen sparren/kibbelen en wellicht zelfs weer verrast te worden door mezelf. . .
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten