De presentatie van Het Van Walraven Testament

Donderdag was het dan zover: de dag van het jubileumcongres van werkgeversorganisatie AWVN waarop het eerste exemplaar van ‘Het Van Walraven Testament’ zou worden overhandigd aan minister-president Jan-Peter Balkenende. Een jubileumcongres met als thema ‘Vertrouwen’. Een thema dat wonderbaarlijk actueel werd door de AOW-crisis één dag eerder. En een thema dat ondanks diezelfde crisis nog steeds als een huis overeind staat.
Om half drie was de ontvangst. Iedere bezoeker kreeg een programma mee en een tegoed voor de stripalbums die onder een doek al op tafel lagen in de ontvangstruimte. Maar ik mocht ze al even bekijken. En voor het eerst had ik mijn nieuwste stripalbum echt in handen. Het resultaat van de eerste samenwerking tussen tekenaar Eric Heuvel en mijzelf, geproduceerd door ons agentschap Comic House. Een stripverhaal over 90 jaar arbeidsverhoudingen in Nederland, maar tegelijk ook de kroniek van twee families. Waarbij de familie Volder door de jaren heen de vakbonden vertegenwoordigt en de familie Van Walraven de werkgeversorganisaties. En niet in de winkel te koop, maar enkel bedoeld voor de bezoekers van het AWVN-jubileumcongres en voor de relaties van AWVN.
Om drie uur begon het officiële gedeelte van het jubileumcongres. Helaas bleek de minister-president verhinderd. Onze eigen Caroline had het me al gezegd: als een minister naar de Kamer wordt geroepen, moet hij gaan. En dat overkwam minister-president Jan-Peter Balkenende dus afgelopen donderdag, vanwege de kwestie Westerschelde. In plaats daarvan zou minister Donner het eerste exemplaar van ‘Het Van Walraven Testament’ in ontvangst komen nemen.
Maar eerst opende algemeen directeur Toon van Asseldonk van AWVNmet een warm pleidooi voor authentiek vertrouwen tussen werkgevers en werknemers en de oproep aan de cao-partijen om nu eens geen politiek te gaan bedrijven aan de onderhandelingstafels, maar het gezamenlijk belang voor op te zetten.
Daarna was het de beurt aan de heer Bernard Wientjes, voorzitter van VNO-NCW, die toch een aantal nuances plaatste bij de gebeurtenissen van een dag eerder. Wat me meteen duidelijk maakte dat je niet zomaar alles moet geloven wat er in de kranten staat en dat er in elk geval van het zogenaamde einde van het poldermodel nog lang geen sprake is.
Dat beaamde ook minister Donner die daarna op het podium verscheen om namens de minister-president het allereerste exemplaar van Het Van Walraven Testament in ontvangst te nemen uit handen van algemeen directeur Toon van Asseldonk.

(foto: www.awvn.nl)

Na de officiële uitreiking van dit eerste exemplaar begon minister Donner aan een zeer boeiende toespraak, gelardeerd met de nodige humor, waarbij vooral de boodschap van hoop en een positieve kijk op de toekomst en nog eens 90 jaar poldermodel centraal stond. Een boodschap die wederom haaks stond op wat er die dag zoal in de kranten viel te lezen.
Na een forumdiscussie over het thema’Vertrouwen’ en een wederom zeer boeiende toespraak van directeur Paul Schnabel van Sociaal en Cultureel Planbureau werden ook Eric en ik op het podium gevraagd om het een en ander te vertellen over ons nieuwste stripalbum aan gastheer Tom van ’t Hek.
Daarna was het tijd voor het statafelen, de borrel, de hapjes en de netwerkdiscussie en voor Eric en mij het moment dat we ‘Het Van Walraven Testament’ mochten signeren voor alle aanwezigen. En de belangstelling daarvoor was behoorlijk groot. Maar liefst drie uur lang, van half zes tot half negen, hebben Eric en ik ons album voor iedereen die dat wilde van een persoonlijke van een persoonlijke noot voorzien.
Aan het eind van die sessie vroeg iemand me nog een album te signeren voor Jan-Peter. Niets in de gaten natuurlijk na drie uur signeren. Pas toen de naam Jan-Peter prominent op de openingspagina van het album prijkte, werd me verteld dat het om een album voor de minister-president ging. De rest van de tekst heb ik daar dan ook op aangepast
En zo hebben we uiteindelijk toch nog een album voor minister-president Jan-Peter Balkenende gesigneerd.
En nu maar hopen dat dit stripalbum zijn weg vindt door stripminnend en cao-onderhandelend Nederland en dat het door minister Donner veelgenoemde laatste plaatje van dit album symbolisch mag zijn voor de toekomst van ons landje.

(Illustraties: Eric Heuvel)