Bob Evers in Houten

Twee dagen feest in Houten! Dubbelop eigenlijk, want behalve de lancering van de twee edities Bob Evers maanraket poster, was er ook nog de mijlpaal van 20 jaar scenaristschap.
Heel bescheiden gevierd, want door al het signeren kwam er van feestvieren nauwelijks iets.
Okee, Rob van Bavel trakteerde nog op champagne in de Eppo-stand vanwege de bekroning van de Karl de Viking-box en oud Donald Duck-art-director Ed van Schuylenburg heb ik gelukkig nog kunnen feliciteren met de Bulletje en Bonestaakschaal, en Marc Retera later nog met de Stripschappenning voor het album van het jaar, maar de prijsuitreikingen zelf hebben we niet mee kunnen maken.
Zaterdag om één uur zijn we begonnen met signeren in de stand van uitgeverij Boumaar. En vanaf dat moment was er een run op de bestelde canvas prenten, maar ook de papieren versie en vooral ons nieuwste album “De strijd om het goudschip” (inmiddels toch alweer een jaar oud) werden grif verkocht. En intussen maakte Henk Gulikers opnames van dit alles voor de dvd die bij ‘De jacht op het koperen kanon’ zal verschijnen.
Zo rond drie uur stond zelfs minister Ronald Plasterk (een van de winnaars van de P. Hans Frankfurther-prijs) bij ons aan de stand, die in zijn jeugd ook alle roodgele boekjes bleek te hebben gelezen. Zo zie je maar, Bob Eversfans zijn er tot in politiek Den Haag aan toe.
Om vier uur in de Eppo-stand waren het vooral de albums, schetsboeken en handtekeningenboekjes die voorbij kwamen op onze signeertafel. En behalve alle Bob, Jan’s en Arie’s, Buikmansen, Kapitein Abercrombie’s en Breitstein’s was er natuurlijk ook tijd en plaats om Donaldjes, Willies, Katrien en diverse neefjes te tekenen.
’s Avonds nog heerlijk Italiaans gegeten met alle Eppo-tekenaars (Rob, bedankt daarvoor!) en daarna dan toch eindelijk huiswaarts. Om de volgende dag weer terug te keren en de signeersessies in omgekeerde volgorde te doen. Om 12.00 uur eerst bij Eppo en daarna vanaf 13.30 uur (tja, we liepen wat uit) bij uitgeverij Boumaar. De laatste canvasprenten werden opgehaald (om 16.00 uur was er nog eentje niet opgehaald) en verder was er gelukkig tijd om bij te praten met bekenden en collega’s. Zoals Carlos, Gino, Theo, of bijvoorbeeld met Jack, die voor de foto’s bij deze post zorgde. Maar ook collega’s als Patty Klein, Henrieke Goorhuis, IJsbrand Oost, Hendrik J. Vos, Eric Heuvel, Marc Retera, Eric Hercules en Gerben Valkema. Eigenlijk is dat nog leukste van zo’n stripbeurs, als je maar even de tijd krijgt om bij te kletsen.




(Foto's: Jack Nowee)


Zondag om 16.00 uur was het dan tijd voor: Striptekenen met Hans en Henrieke. Terwijl Henrieke Goorhuis het tekenen op textiel voor haar rekening nam, begon Hans met het uitdelen van ‘Drie jongens op een onbewoond eiland’ aan alle kinderen die meededen met zijn cursus. Daarna volgde al snel de wiskundige formule om een gezicht te tekenen, het tekenen van een Bob Evers-zeemeeuw en tenslotte ook nog Donald en een van zijn neefjes, terwijl Henrieke intussen o.a Oom Dagobert en Guus Geluk op textiel toverde.

Wat de Ducks betreft, geen nieuwe verhalen van me deze week in de nieuwe Donald Duck. Wel een nieuw album in de reeks De Beste Verhalen van Donald Duck, waarvoor ik toch even reclame moet maken. Nummer 134 in de reeks draagt als titel: Donald Duck als vaag figuur.

(Illustratie: Daan Jippes, © Disney)

En het zijn dan ook Kwik, Kwek en Kwak in hun rol van Jonge Woudlopers die de hoofdrol in dit album spelen. Drie Jonge Woudloperverhalen, ooit geschreven en geschetst door Carl Barks en nu uitgewerkt en in de inkt gezet door Daan Jippes. En het ooit door Carl Barks begonnen Willie Wortelverhaal ‘The pied piper of Duckburg’ wordt in dit album waardig voltooid door diezelfde Daan Jippes. Een absolute aanrader op stripalbumgebied. En alvast een tip voor de Stripschappenningen van volgend jaar.

Maar alla, mijn eigen jubileum wordt dus ook in tijdschriftenland zeer bescheiden gevierd met alleen een gloednieuwe Bert en Ernie-strip op bladzijde 18 en 19 van de al even nieuwe Sesamstraat 16. Het thema deze keer in dierendag en het blad en dus ook de strip staat bol van de dieren. Het is Ernie die op het idee komt een zeer speciale pizza voor dierendag te maken, maar ja, daarvoor gebruikt hij wel al het eten uit te keuken.

(Illustratie: Silvio Spotti (Magic Eye Studio), © Sesame Workshop)

En wat moeten onze twee kinderhelden dan ’s avonds zelf nog eten? Ook deze strip werd weer getekend door onze Braziliaanse collega Silvio Spotti.

Behalve deze strip is er dan ook nog het interview met collega-scenarist Willem Ritstier in Eppo 18. Willem vraagt zich in dit interview af of scenaristen ook in aanmerking komen voor de nieuwste stripprijs van Nederland, de Marten Toonderprijs. En noemt dan en passant Patty Klein, mij, Eric Hercules, Herman Roozen en zichzelf als mogelijke kandidaten. Willem, heel erg bedankt voor dit pleidooi. Ik zou er zelf nog aan willen voegen: scenaristen moeten in aanmerking komen voor die prijs! Marten Toonder heeft namelijk als een van de eersten opgemerkt dat er nauwelijks vertellers zijn in Nederland en dat er ook nauwelijks vertellers bij komen. En inderdaad, aangevuld met Donald Duck-collega’s als bijvoorbeeld Jan Kruse en Evert Geradts geeft het rijtje van Willem Ritstier een aardig beeld van wat er nog aan echte vertellers beschikbaar is voor de Nederlandse strip. Marten Toonder had dus een behoorlijk vooruitziende blik.
Hoorde van Patty ook dat de schrijvers destijds de dienst uitmaakten op de Toonder-studio’s.
“Een stampede van 100 olifanten? Niet zeuren, gewoon tekenen!!” Alleen daarom al moeten scenaristen in aanmerking komen voor die prijs. En mag ik dan Patty Klein nomineren als eerste en volkomen terechte winnares van deze prijs?

Tot zover dan de Stripdagen met alle nieuwtjes en nieuwe albums, tekenlessen en maanraketprenten. En voor de Stripdagen van 2010 hopen we in elk geval één titel meer in de Bob Eversreeks bij ons te hebben.