Donald Duck digitaal, update 4

Sinds eind vorig jaar wordt is het vrolijke weekblad Donald Duck ook digitaal verkrijgbaar. En voor wie het nog niet wist, die digitale versies bevatten 12 pagina’s extra ten opzichte van de reguliere, papieren versie. Zonder Ipad blijft het lastig om die 12 extra pagina’s te bekijken, maar gelukkig verschijnen op I.n.d.u.c.k.s. (http://coa.inducks.org/index.php) regelmatig indexen van die digitale publicaties. Zoals vandaag, bijvoorbeeld.

Nr 11-2012

Het grootste gedeelte van de 12 extra pagina’s in digi-Duck nummer 11 van dit jaar wordt ingevuld door een verhaal dat ik zelf toch wel een beetje als een klassieker beschouw. Een verhaal uit de tijd dat ik nog uitzendbaantjes naast mijn schrijfactiviteiten had. Op die ervaring is dit verhaal deels gebaseerd, zij het dan een en ander in het verhaal natuurlijk behoorlijk overtrokken is. Donald werkt aan het begin van het verhaal als touwtjesbevestiger in een schemerlampenfabriek en ziet na een dag lang lopendebandwerk werkelijk overal schemerlampen om zich heen. Na een grondig medisch onderzoek blijkt dat Donald teveel schemerlampen heeft waargenomen, waardoor zijn oogzenuw oververhit is geraakt en beelden uit zijn omgeving als schemerlampen doorstuurt naar zijn hersenen. Er is maar één plaats waar Donald kan genezen: de Zuidpool! Ook daar blijkt Donald overigens niet helemaal veilig te zijn voor schemerlampen, zodat hij uiteindelijk, teneinde zijn frustratie op deze dingen te botvieren, zelfs een walvisvaarder keldert. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Mau Heymans en eerder gepubliceerd in Donald Duck 17-1996.

Nr 13-2012

Het Madam Mikmakverhaal in deze dertiende digi-Duck van dit jaar schreef ik samen met collega Paul Hoogma.

(Illustratie: José Rámon Bernado Kneff, © Disney)

Een verhaal dat zich afspeelt op een bloedhete zomerdag en waarin Mikmak graag wat verkoeling zou hebben. Ze gaat op zoek naar blaaskruid dat ze daarvoor nodig heeft, maar bevrijdt per ongeluk een stel windgeesten die na eeuwen opgesloten te hebben gezeten, hun kunsten op de rest van de wereld gaan botvieren. Onnodig te zeggen dat er in dit verhaal heel wat door de lucht vliegt. Of dat in het scenario ook treinen en vrachtwagen waren, weet ik echt niet meer. Maar tegenwoordig woont Mikmak wat mij betreft gewoon in de Middeleeuwen, net als in de film Merlijn de Tovenaar, dus zouden er hooguit nog ridders en paard en wagens door de lucht vliegen. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar José Rámon Bernado Kneff, beter bekend als Bernado, en eerder gepubliceerd in Donald Duck 20-1999.