Vrolijk Kerstfeest!

Speciaal voor iedereen die hem niet in de brievenbus vond en voor iedereen die hem op deze blog ook niet wilde missen, is hier onze kerstkaart.

Namens ons allemaal heel fijne kerstdagen en de allerbeste wensen voor 2012!

De kerstkaart-teksten

Als scenarist verzin je meestal een situatie, meestal voorzien van tekst, die de tekenaar daarna mag uitwerken. Bij onze traditionele Bob Evers-kerstkaart is dat al jaren andersom. Hans verzint de situatie, de personages, de achtergronden en wat er verder nog meer op die kaart te zien is. En dan komt het verzoek: “Frank, wil jij daar nou eens een leuke tekst bij verzinnen?”
Dit jaar was dat wat lastiger dan andere jaren. Okee, natuurlijk wensen we iedereen prettige kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar. Maar ik probeer onze wensen natuurlijk ook aan te sluiten bij wat er op de kaart te zien valt. En er was wat twijfel of Arie, in Tibet-stijl, wel met een stapel stripboeken aan moest komen zetten. Was een dienblad met champagne niet veel beter?
Kortom, wensen we onze lezers een ‘striprijk’ 2012, of brengen we een toast uit op Rhonda. Wordt het een knalgoed nieuw jaar met deze dame of wensen we onze lezers de mooiste strips in 2012 toe? En wat moet er op de achterkant aangekondigd worden? Geen nieuwe Bob Evers album, maar wel een gloednieuwe Help me, Rhonda-strip in Eppo. En moest er dan van mij ook nog iets worden aangekondigd? Iets dat niet door Hans getekend is en dus ook niet op de voorkant van de kaart staat? Tja…
Degenen die onze kerstkaart al in de bus hebben gekregen (ze zijn intussen echt allemaal verstuurd), weten al wat het geworden is. Die weten ook of Arie nu strips of een dienblad in zijn handen heeft en welke speciale wens daarbij hoort. En voor degenen die onze kerstkaart (nog) niet in de bus hebben gekregen, onthullen we die binnen een paar dagen op deze blog. Met onze allerbeste wensen erbij, natuurlijk. Wordt vervolgd…

GRNVLD 08

En ja hoor, daar was hij gisterenmiddag ineens. Samen met een flink aantal kerstkaarten werd hier ook de nieuwe GRNVLD bezorgd. GRNVLD 08 heeft als thema Dierenliefde met een speciale plek voor het paardenmeisje. Traditiegetrouw belicht Caroline dit thema in Vooraf op bladzijde 3. Maar het blijkt al gauw dat Caroline eigenlijk toch meer een ‘stripmeisje’ is. Traditiegetrouw wordt het Vooraf van Caroline geïllustreerd met een prachtige tekening van Hans. En tja, wat Jolly Jumper daar nu weer op het doek bij Caroline doet, dat moet je toch echt in de nieuwe GRNVLD lezen.

Behalve het tekenwerk van Hans vind je in deze nieuwe GRNVLD nog veel meer strip- en stripgerelateerd werk. Zo is er in GRNVLD 08 o.a. werk van Jos Collignon, Wouter Tulp en Dieter en Ingrid Schubert te bewonderen.

(Illustratie: Alberto Saichann en Eduardo Lago, © Holco Publications)

Gerrie Hondius illustreerde het artikel over Paardenmeisjes van Jan Dobbe op bladzijde 15 t/m 17. Bij dat artikel wordt in een aparte column ook nog even aandacht besteedt aan het album ‘De verdronken paarden van Ameland. Caroline en GRNVLD-redactie, dank jullie wel daarvoor.

Verder nog artikelen over Dierenliefde, dieren in kinderboeken en zelfs een artikel over Strips in GRNVLD 08 gemaakt door Robin Schouten. En natuurlijk ontbreekt de strip zelf ook niet in deze nieuwe GRNVLD. In het vorige nummer van GRNVLD werd de lezer gevraagd om een strip of cartoon over dierenliefde te maken. Kinderen, studenten, bekende, minder bekende en heel beroemde tekenaars gingen aan de slag. Een selectie van het resultaat daarvan vind je op bladzijde 43 van de nieuwe GRNVLD in 'De schutting'. Met o.a. werk van Joost Veerkamp en... Hans van Oudenaarden. Want zelfs GRNVLD is niet veilig voor Puppy from Hell, die de laatste maanden met een opmerkelijke come-back bezig is. De tekening die Hans speciaal voor deze GRNVLD maakte, kun je uiteraard ook deze blog bewonderen. Voor de andere tekeningen en cartoons moet je echt de nieuwe GRNVLD lezen.

En dan tenslotte, op bladzijde 46 en 47 in de rubriek ‘Verstript’ vind je de vierde GRNVLD-stripfabel ‘’Pwyll en Rhiannon, godin van ruiter en paard’, getekend door niemand minder dan Paul Teng.

(Illustratie: Paul Teng)

Ik moet zeggen dat, van de vier stripfabels waarvoor ik tot nu toe scenario schreef, dit de lastigste was om in zeven plaatjes te verstrippen. En dan te bedenken dat dit eigenlijk maar een klein deel is van de hele legende van Pwyll. Met het complete verhaal zou ik waarschijnlijk de hele GRNVLD kunnen vullen. Desondanks had ik toch bij deze twee pagina’s het gevoel dat scenario echt ‘vol’ zat. Wonderlijk genoeg weet Paul Teng juist een heleboel licht, lucht en ruimte in zijn tekeningen de krijgen, waardoor een en ander ineens weer in evenwicht is. De openingsplaat spreekt wat dat betreft boekdelen, denk ik.

Kortom, een nummer van GRNVLD dat je niet mag missen. Ben je nog geen donateur of wil je gewoon meer weten over Kasteel Groeneveld en GRNVLD dan kun je natuurlijk altijd terecht op http://www.kasteelgroeneveld.nl/

De jongens samen met Rhonda op een kerstkaartje . . .

Ik vind kerstkaartjes leuk. Kan er niks aan doen. Zo'n stukje karton met een groet op de mat. Electronische groeten ook leuk natuurlijk, maar zo'n "real world" kaartje blijft natuurlijk su-pe-ri-eur.
Toch even wakker gelegen of ik Rhonda wel  zou moeten inzetten voor ons jaarlijkse, klassieke "Frank,Hans,Boekenhalte" kaartje. Zo'n totaal ander strip-entiteit dan de BE-jongens. Zo'n ernstig meisje in  zo'n moppige setting? Met Puppy en Poesje er ook bij? Haal je zo'n Rhonda-character daarmee misschien al meteen eh . . . omlaag? Wat doet dat zoiets het hoofd van de lezer? Credibility enzo.

Te laat. Verleiding niet weerstaan. Het doosje met de kerstkaarten is al gearriveerd van de drukker. Oplage gelukkig maar 475 stuks. Niet meer over tobben. Als ze straks de deur uit zijn, voer voor de vergetelheid, Hans.

 Een beperkt aantal kaarten gaan we (met alleen voornamen) signeren aan de achterzijde. Afhankelijk van de geadresseerde sommige alleen door Frank, sommige alleen door mij, sommige door Caroline en mij samen, sommige door ons alledrie.

 Hier een detail.

Een dagje vrij?

Een vrije dag nemen is een stuk moeilijker dan het lijkt. Want er is altijd wel iets dat moet gebeuren, en tja, wat doe je dan? Juist, je werkt dan toch maar weer even door. En als dat voor een hardwerkende scenarist al zo is, hoe moet dat dan wel niet zijn voor echt bekende, zingende Volendamse striphelden? Zodoende kwam ik dus op het idee om Nick en Simon maar eens een dagje vrij te geven. In de nieuwe Tina van deze week (nr. 51-2011) denkt de vriendenclub van onze twee Volendamse helden die vrije dag met een aantal verrassingen in te kunnen vullen. Maar of je nu gaat midgetgolfen of carten, overal zijn fans en showbizzreporters, die een handtekening of een foto willen en liever nog allebei. Hoewel, er is minstens één vrijetijdsactiviteit denkbaar waarbij je daar geen last van hebt. Maar of dat ook voor de manager geldt? Hoe het precies zit lees je deze week in de nieuwste Nick en Simonstrip op bladzijde 48 t/m 50 van de nieuwe Tina. Een strip waarvan de tekeningen gemaakt werden door de Spaanse tekenares Carmen Pérez. Veel plezier en prettig weekend, allemaal!

Bob, Donald en Amelandse paarden in Turnhout

Iedereen de nieuwe Eppo met de Rhonda-trailer al in huis? De abonnees hadden hem dinsdag al in de bus en als het goed is, ligt de Kerst-Eppo sinds vandaag ook de winkel. Als je hem nog niet hebt, ren dan morgenvroeg als eerste naar de winkel en kijk op bladzijde 50 en 51 naar de twee nieuwste pagina’s van Hans. Spanning, humor, een perfect eindejaarsgevoel en heel mooie belofte voor 2012! Mis het niet.

En behalve Eppo zou deze week ook nog de nieuwe GRNVLD in de bus moeten vallen. Maar helaas, vandaag nog niet. Daarom eerst maar even op de late donderdagavond het beloofde traditionale BE-blog-beursverslag over de onaankondigde signeersessie in Turnhout.

Het Strip-Turnhout-festival was een van die beurzen die ik wel kende als bezoeker, maar waar we nog nooit gesigneerd hadden. Maar deze keer had uitgeverij Boumaar het plan opgevat om naar Strip-Turnhout te gaan, al bleef lange tijd onduidelijk of dat plan ook echt uitgevoerd zou worden. Eind vorige week pas kwam het nieuws; ja, we gaan. Met nog één klein onzekerheidje: of de organisatie van Turnhout de mail met dat nieuws wel op tijd ontvangen had. Maar goed, men ging toch even een kijkje nemen. Dacht ik…
De zaterdagochtend in Turnhout leverde dus meteen een deja vu-gevoel op. En niet alleen voor mij, ook voor Eric Heuvel die een los-vast-afspraak had om te komen signeren. Voor wie nu niet weet, wat ik met die deja vu bedoel, kijk even bij de blogpost van 12 mei j.l. Zelfde scenarist, zelfde tekenaar, zelfde situatie. Uitgeverij Boumaar bleek niet op de plattegrond te staan en was dus uiteindelijk niet naar Turnhout afgereisd.
Gelukkig was Eppo er wel en kon Eric daar terecht. En Peter Bonte van Uitgeverij Bonte was zo aardig om mij een plekje in zijn stand aan te bieden. Nadeel was natuurlijk dat ik van Bob Evers alleen het eerste album bij me had. Vandaar dat zaterdag vooral een vruchtbare dag was voor De grappigste avonturen van Donald Duck nr 34 en De verdronken paarden van Ameland.

(Illustratie: Gerben Valkema, © Disney)

Het Strip Turnhout-festival werd eigenlijk op twee hoofdlocaties gehouden. De eerste was De Warande waar de ‘gewone’ beurs was, de tweede was de Sporthal waar de uitgevers- of vakbeurs werd gehouden. Voor mijn gevoel was die vakbeurs toch wat rustiger dan andere jaren. Al met al schat ik dat ik zo’n tien albums heb mogen signeren. Daar staat tegenover dat deze beurs voor de tekenaars en scenaristen zeer goed georganiseerd was, want men kwam regelmatig langs met koffie, thee en broodjes. In die zin was het dan weer wel een feest om daar te mogen signeren.

Toch twijfelde ik of ik zondag terug zou gaan. Ergens zou het handig zijn om Bob, die er zaterdag nogal bekaaid was afgekomen, nog wat extra te promoten in Turnhout. Met uitzondering van ‘Drie jongens op een onbewoond eiland’ had ik thuis nog van alle softcover-albums nog wel een paar extra exemplaren liggen. Dus waarom die niet meenemen, zodat er toch een bijna complete Bob Evers serie in Turnhout te koop zou zijn?

(Illustratie: Alberto Saichann en Eduardo Lago, © Disney)

Toen Ijsbrand Oost aanbood om me thuis op te halen en 's middags ook weer thuis te brengen, was de keus snel gemaakt. Doosje albums weer mee en nog een dag naar Turnhout! Helaas bleek de vakbeurs nog rustiger te zijn dan zaterdag. Daar tegenover staat dat er zondags bij Uitgeverij Bonte juist meer tekenaars aanwezig waren. Maar gelukkig was er voor mij ook nog een plekje over. En de broodjes en koffie smaakten nog steeds even goed.
Albums zijn zondags niet veel verkocht. Ik heb voornamelijk Donald Duck getekend. Eén keer zelfs de hele cover van m’n Grappigste Avonturen-album nagetekend. Een cover die oorspronkelijk door Gerben Valkema is getekend. En laat Gerben nu bij Eppo zitten en die door mij gemaakte tekening van zijn cover ook weer signeren! Waarschijnlijk de enige dubbelgesigneerde tekening van Strip Turnhout.
Halverwege de zondagmiddag werd er toch nog één album verkocht en wel van Bob Evers. Hopelijk hebben we daarmee ook weer een nieuwe lezer erbij.

Kortom, al met al een rustige maar gezellig en gastvrije stripbeurs in Turnhout. Rest me nog Martin en Ijsbrand te bedanken voor de lift, Fons en Peter, bedankt voor de gastvrijheid en het gezelschap. En natuurlijk de organisatie voor de broodjes en koffie. En natuurlijk iedereen die toch een album of een tekening is komen halen in de stand van Uitgeverij Bonte. Hartelijk bedankt allemaal.

Nog even over die meta-realiteit enzo . . .

Dat spelen met die gestapelde, getekende realiteiten kan me op een of andere manier erg fascineren.
Papieren acteurs met ook nog een papieren "eigen leven"? En bij welke realiteit hoort de tekenaar zèlf dan weer? Is die eigenlijk wel helemaal echt?

In de kerstbijlage van Eppo heb ik mezelf als strip-character opgevoerd. Nou ja, als weerspiegeling in een lamp dan. Een soort kerstbal shot. De gefantaseerde auteur mijmerend over het bestaande werk . . .