Eind januari werd ik geinterviewd door Auke Aardoom, student Journalistiek. Auke volgt de Condor onderwijsmethode, waarbij hijzelf zijn eigen opdrachten kan verzinnen en uitvoeren. Auke's werkwijze en zijn ervaringen met deze verschillende opdrachten, waaronder dus een interview met een Nederlandse stripscenarist, zijn terug te vinden op Aukes blog. Maar uiteraard mag dat interviewartikel ook hier op de Bob Evers Strip blog niet ontbreken:
(Foto's: Auke Aardoom)
Ik kom aan in een kamer met kasten van onder tot boven gevuld met stripboeken. Precies zoals je zou verwachten bij iemand die stripverhalen maakt. Mijn ontmoeting is met Frank Jonker, die verhalen schrijft voor onder meer de Donald Duck. Een kalme persoon die zich met zijn beroep kan wanen in een fantasiewereld. Frank Jonker is een veteraan op het gebied van scenarioschrijven. In 1989 begon hij en maakte hij met deelname aan een wedstrijd zijn eerste Donald Duck verhaal. Jonker won deze wedstrijd en werd gevraagd om meer verhalen te schrijven voor het weekblad. Inmiddels schrijft hij niet alleen voor de Donald Duck, maar ook onder meer voor de Tina, Penny, Max Miller en de avonturen van Hel.
Jonkers wedstrijdwinnnende strip De wedstrijd was het startschot van zijn loopbaan als stripscenarist. Frank Jonker staat er echter niet alleen voor. Met hulp van een grote groep tekenaars worden zijn scenario’s klaargemaakt voor publicatie. Op het bureau liggen zijn schetsen van de baldadige eend. Frank Jonker maakt deze schetsen (met tekst), scant ze in, en stuurt deze op naar de redactie. Hierna wordt de tekst in de schetsen vertaald en naar tekenaars door heel Europa gestuurd. Zo worden de Nederlandse verhalen veelal ondersteund door Spaanse tekeningen maar zijn er ook Hollanders, Denen en Fransen die voor het weekblad tekenen. Italianen tekenen ook Donald Duck strips, maar, licht Jonker toe: “De Italiaanse tekenaars tekenen niet voor het weekblad, wel voor de Donald Duck pockets. De Italiaanse tekenaars hebben namelijk een redelijk eigen stijl die wel in de pockets maar niet in het weekblad past. Ik heb wel ooit, in de jaren 90, drie scenario’s geschreven voor de Deense Disney-uitgever Egmont, waarvan er eentje door een Italiaanse tekenaar is getekend, maar juist dat verhaal is nooit in de Nederlandse Donald Duck pockets terechtgekomen.”
Net op het moment dat ik me afvraag of Frank Jonker een voorbeeld heeft spreekt hij zijn bewondering uit voor stripschrijver en -tekenaar Carl Barks. Een Amerikaan die als bedenker van het altijd dynamische Duckstad vele kenmerkende verhalen op zijn naam heeft staan. Carl Barks’ verhalen zijn iconisch, vertelt hij mij, “Als mensen zich een Donald Duck verhaal herinneren dan is het meestal een verhaal van Carl Barks.”
Frank Jonker en zijn collectie stripboeken Donald Duck staat natuurlijk bekend als een temperamentvol karakter en hierbij hoort dus voor elke emotie een andere gezichtsuitdrukking. Jonker legt mij uit hoe deze tot stand komen. “In het begin heb ik de gezichtsuitdrukkingen nagetekend van die uit Carl Barks zijn verhalen. Op een gegeven moment heb je het in de vingers en dan doe je het gewoon zelf. Sommige striptekenaars blazen die gezichtsuitdrukkingen dan nog meer op. Zo staat een van de Nederlandse Donald Duck tekenaars, Mau Heymans, bekend om zijn levendige tekenwijze.” Jonker laat mij een voorbeeld zien waarbij zijn schets is vertaald naar een tekening van deze illustrator. De tekenaars geven een eigen draai aan de scenario’s. Zo is bijvoorbeeld het beeldkader wat kleiner of groter of zien objecten er net wat anders uit. Hier en daar worden ook wat objecten toegevoegd of weggelaten, alles afhankelijk van de stijl van de tekenaar.
Een voorbeeld van uitbundige tekenstijl De meest prangende vraag waar ik mee loop is waar hij zijn inspiratie vandaan haalt, want hoe kom je bij de basis van een goed verhaal zonder in herhaling te vallen? “Ik haal veel inspiratie uit situaties in het dagelijks leven. Soms is het ook handig om de Disney films aan te halen bij de bijbehorende strip zodat alles binnen de bij het verhaal horende context past. Soms haal ik ook inspiratie uit opmerkelijke nieuwsartikelen.”
Jonker legt mij uit hoe hij te werk gaat bij het schrijven van een stripverhaal “Vaak begin je met een idee, hé dat zou leuk zijn voor een verhaal. Als je dan een begin en een einde weet dan begin je gewoon met schrijven en ondertussen breid je het verhaal wel uit. Loop je vast dan kun je opnieuw beginnen door te knippen en plakken en aanpassingen te maken.” En welke verhalen schrijft u dan het liefst? “Donald vind ik altijd wel erg leuk, maar ook Madam Mikmak en De Speurneuzen vind ik erg leuk om te schrijven.”
Ik vraag Frank Jonker of hij nog andere verhalen schrijft voor het weekblad Donald Duck, “Ja, over alles eigenlijk, maar over Knabbel en Babbel heb ik nog nooit geschreven. Ik weet zelf ook niet waarom, het is er eigenlijk nog nooit van gekomen,” lacht hij.
Deze week vind je op pagina 25 t/m 29 van de nieuwe Donald Duck (nr 9-2018) het Jungleboek-verhaal 'Het geheim van het vuur'. Een verhaal dat ik baseerde op het verlangen naar vuur en de bijbehorende macht die Koning Lowie in de Disneyfilm Junglebook via Mowgli hoopt te verkrijgen. Dit verhaal begint met ongeveer dezelfde situatie, met dit verschil dat Lowie dankzij een blikseminslag inderdaad het vuur in handen krijgt en vervolgens helemaal doorslaat, zodat Mowgli, Baloe en Bagheera alles op alles moeten zetten om te voorkomen dan Lowie de jungle platbrandt. Uiteindelijk blijkt Kaa de oplossing te hebben, maar wil alleen helpen in ruil voor... Mowgli. Het verhaal werd getekend door de Spaanse meestertekenaar José Ramón Bernado.
In de nieuwe Tina (nr 9-2018) van deze week vind je op pagina 48 t/m 50 een gloednieuw verhaal van Karlijn, Catootje en de ouders, dat ik samen schreef met collega Saskia Janssen en dat we baseerde op een bezoek aan de Efteling. Karlijn, Catootje, Jeroen en Germaine gaan een dagje naar het Sprookjespark met gewonnen toegangskaartjes. Maar Karlijn voelt zich genoodzaakt ook een cadeautje voor Thomas mee te nemen, omdat hij die dag niet mee kon. Tegelijkertijd proberen Catootje en Jeroen tevergeefs souvenirbekers met daarop een afbeelding van sprookjesfiguren los te krijgen van Karlijn. Karlijn geeft niet toe en houdt het geld in haar zak voor het cadeautje voor Thomas, maar een ritje in de achtbaan verandert alles. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaars Josep Nebot en Tony Fernandez.
En natuurlijk wordt deze week ook Rhonda's Route 66 vervolgd op pagina 18 t/m 20 van de nieuwe Eppo (nr 4-2018). Een flink aantal van de hoofdrolspelers heeft zich verzameld in en rond het circus. Rhonda bevindt zich hoog in de nok, Carl beneden wil definitief met haar afrekenen. Mac heeft het laatste lid van het maffiacomplet ontdekt: gouverneur Mitt Rowdy die maar wat graag president wil worden, maar zich uit de voeten wil maken vanwege de aanwezigheid van 'Dana Dane'. En dan... en moord. Mitt Rowdy wordt neergeschoten en Carl wordt door Mac aangewezen als dader. Met zoveel 'getuigen' rest er ook voor Carl niets anders meer dan de nok in te vluchten. Waar het tot een laatste confrontatie met Rhonda komt die uiteindelijk leidt tot de val van beide ex-geliefden. Buiten wordt Dutch aangeklampt door een nog onbekend iemand, terwijl men zich binnen afvraagt wie het drama van zojuist heeft overleefd. Wordt vervolgd, over minder dan twee weken in de zinderende finale van Rhonda, Route 66.
Het is feest op de Bob Evers Strip blog! Vandaag 21 februari, is Europa's beste en meest veelzijdige striptekenaar jarig! De tekenaar van onze eigen Bob Evers-strip, van Puppy from Hell waarvan dit jaar nog een nieuw album verschijnt onder de titel 'Puppy Love. van vele, vele andere strips en natuurlijk van Rhonda, waarvoor Hans ook het overgrote deel van het verhaal schreef en waarvan inmiddels twee albums verschenen zijn. Het eerste album werd bovendien bekroond met de Stripschappening voor het album van het jaar 2013 in de categorie Avontuur en vermaak. Met Rhonda heeft Hans tot ver buiten de Nederlandse grenzen bekendheid weten te verwerven. In Frankrijk weten de echte stripliefhebbers zelfs al hoe de Rhonda-trilogie eindigt. In Nederland zullen we nog weken moeten wachten op de grote finale van Rhonda's Route 66. En daarna? Wait and see.
Hans, van harte gefeliciteerd met je verjaardag, nog vele, vele jaren en maak er vandaag een fantastisch leuke, gezellige, inspirerende en feestelijke dag van!
De reeks 'co-producties' in samenwerking met Paul Hoogma wordt voortgezet in de nieuwe Donald Duck (nr 8-2018). Op pagina 29 en 30 vind je het Grote Boze Wolf-verhaal 'De verdwenen kippen' waarvoor Paul en ik samen het scenario schreven.
(Schets: Paul Hoogma)
Wolfje leest een detective-boek, maar Midas ziet liever dat zijn zoon kippen gaat stelen bij Meneer Beer. En laat er daar die nacht nu net een poging tot kippendiefstal gedaan zijn. Meneer Beer mist zes kippen, die Wolfje met de opsporingsmethodes van de detective uit zijn boek probeert terug te vinden. En tot zijn eigen verrassing spoort hij ook de dader op. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans.
Nieuw in de winkel deze week: de Donald Duck Noordpoolspecial/Zuidpoolspecial. Een Donald Duck special met letterlijk een Noordpool en een Zuidpool. Kwestie van omdraaien als je het ene deel uit hebt en verder lezen aan de andere kant.
(Schets: Paul Hoogma)
Aan Noordpoolzijde vind je op pagina 3 t/m 15 het Oom Dagobert 'De vis wordt duur betaald' dat in 2005 samen met collega-scenarist Paul Hoogma schreef. We baseerden ons op het verhaal van de verdwenen expeditie van Sir John Franklin die in 1845 vanuit Engeland naar het Noordpoolgebied koerste in de hoop het onbekende gedeelte van de Noordwest-passage te ontdekken en daarvan nooit meer terugkeerde. Een deel van de Duckstadse variant van de raadsel, met ene kapitein Ducklin, in de hoofdrol, wordt opgelost als Donald, tijdens een van Dagoberts bedrijfsbezoekjes aan een Groenlandse visverwerkingsfabriek, door een van zijn onhandigheden een bladzijde uit het logboek van Ducklin vindt. Daarin is sprake van een groep Inuit met sieraden en harpoenen van goud. Reden voor Dagobert om de Ducklin-expeditie nog eens dunnetjes over te doen. Maar Dagobert is niet de enige die geinteresseerd in dit goud. Niet veel later melden zich dan ook twee 'journalisten' die graag verslag willen doen van deze expeditie. En hoe dit avontuur in de Noordelijke IJszee afloopt, lees je in de nieuwe Donald Duck Noordpoolspecial. Het verhaal werd getekend door de Spaanse tekenaar Carlos Mota en eerder gepubliceerd in Donald Duck 43-2006.
Ook in de nieuwe Katrien Duck (nr 2-1018) zijn twee strip te vinen die ik samen met Paul Hoogma schreef. Als eerste op bladzijde 31 t/m 34 een verhaal waarin Katrien auditie doet voor een grote ijsshow, maar het daarbij wel op moet nemen tegen Rosita, de beste (ijs)danseres van Duckstad. Rosita leenden we uiteraard van Carl Barks, die haar introduceerde in het Donald Duck-verhaal 'The Christmas Cha-cha-cha'. In dit verhaal heeft ze een vriendje dat een bepalende rol bij de uitslag van de auditie speelt. Het verhaal werd getekend door de Nederlandse tekenaar Bas Heymans en werd eerder gepubliceerd in Katrien 1-2002, Katrien 1-2008, het Duitse album 'Die besten Geschichten von Bas Heymans' uit 2012 en Katrien 1-2014.
(Schets strook 1 + Meester Warbol: Paul Hoogma)
Tenslotte op bladzijde 36 ofwel achterop de nieuwe Katrien Duck een one-pager van Paul en mij, waarin Lizzy, Juultje en Babetje via de site Spieknet een boel trucs cadeau krijgen om te kunnen spieken tijdens de toets van die middag. Helaas lijkt Meester Warbol al die trucs te doorzien. Deze gag werd getekend door de Spaanse Comicup Studio en verscheen eerder in Katrien 1-2002, Katrien 1-2008 en Katrien 1-2014
En uiteraard wordt ook Rhonda, Route 66 deze vervolgd in de nieuwe Eppo (nr 3-2018), De 13e aflevering van Rhonda, te vinden op pagina 18 t/m 20 van de nieuwe Eppo, brengt ons weer een stapje dichter bij de grote finale van de Rhonda-trilogie. Dankzij de tussenkomst van de journalist weet Rhonda aan Carl te ontsnappen en achtervolgd door de pers en door Carl belandt ze uiteindelijk bij het circus waar het allemaal begon. Op de vlucht voor haar belagers klimt ze de nok van het circus in, waar op dat moment een leeuwentemmer in de piste staat. En hee, wie zien we daar in het publiek? Is dat Arie op latere leeftijd met vrouw en kind? En Jan daarnaast? Hoe dan ook, via Mac komt ook de geheime dienst weer op het spoor van Rhonda en wonderlijk genoeg, ook van de geheimzinnige M.R. die zich eveneens tussen het publiek in het circus blijkt te bevinden. De komst van Rhonda, die door haar geblondeerde haren sprekend op haar zus Rebecca lijkt, maakt de genoemde M.R. behoorlijk nerveus.
Nog net voordat de nieuwe Eppo bij alle abonnees in de bus valt, is hier Hans' blogpost met de Help me, Rhonda-blog met alle achtergrondinfo over Rhonda's Route 66 in de vorige Eppo:
Parallel aan de voorpublicatie van Rhonda 3, Route 66, in Eppo, treft de geïnteresserde stripliefhebber op deze weblog wat achtergronden, fotoreferentie en schetsen aan van elke aflevering. Nouja, min of meer parallel en in theorie dan, want ik ben, zie ik, opnieuw een beetje achterop aan het raken met m'n mooie weblog "tweede scherm" plan! Hans, wakker worden! Snelsnel, een posting!
Okee, waar waren we ookalweer? Arme Dutch op verdenking van moord opgesloten door de sheriff van Pucksahoopi, boze Carl en ambitieuze Mac in achtervolging, ergens is er nog een zusje op zoek naar haar verloren familieleden, en onze Rhonda tenslotte, is geheel psychotisch onderweg naar nergens. Gezeten op z'n treurige brits, besluit Dutch maar es te beginnen dat geheimzinnige dagboekje te ontcijferen. Wieweet maakt dat een en ander duidelijker. En verdraaid, dingen beginnen op hun plaats te vallen. Sommige mensen blijken bijvoorbeeld niet te zijn wie ze leken!
Hier wat rauwe potlood-layouts voor de Eppo episode van de laatste keer.
En natuurlijk in deze posting ook nog wat fotoreferenties. De southside van Chicago rond de jaren vijftig en zestig, de auto's, de winkelstraten.
De "Loop" en de brownstones van rond de eeuwisseling. Prachtige plaatjes!
Tenslotte nog even melden dat de Rhonda-Sandawe-actie inmiddels is voltooid! Anders dan de vorige keer, hebben we dit keer niet de reguliere kleuren editie op Sandawe geplaatst, maar de verzamelaars editie, die eigenlijk voorloopt op de eerste druk.
De mogelijkheid om in te tekenen op het luxepakket rond dit dit tamelijk dure, exclusieve, Franstalige zwartwit boek is dus vorige week beëindigd. Het projet rondom deze tirage limité is arrêté!
En verdomd, het was een succesje. De kans op een gesigneerde premier tirage met allerlei exclusief drukwerk erbij, was kennelijk een aanlokkelijk vooruitzicht voor tous lesÉdinautes van Sandawe. De teller reikte aan het eind van de inschrijftermijn uiteindelijk tot een mooie 178% van het bedrag waarop we eigenlijk hadden gehoopt ! MOOOOI!
Maar goed, nuuuuu nog even die hele stapel boeken voltekenen!
Deze week vind je in de nieuwe Donald Duck (nr 6-2018) het Madam Mikmak-verhaal 'Reuzenpoppenkast'. Een verhaal waarin Mikmak en Hortensia kennismaken met reus Nelis die gek is op poppenkastspelen en mensen (en heksen) als poppenkastpoppen gebruikt. De inspiratie voor dit verhaal komt van een paar regels uit het lied 'Poppenkast voor, poppenkast na' uit de serie Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?. Bij de zin 'Je bent een domme slappe pop waarin een grote hand. Die laat jou doen wat jij niet wil...' (tekst: Harrie Geelen, muziek: Joop Stokkermans en destijds gezongen door Rob de Nijs in zijn rol van Bertram Bierenbroodspot) zag ik al een reus voor me die op die manier poppenkast speelde. Een dergelijke reus komt overigens in de betreffende aflevering niet voor, maar het beeld bleef door mijn gedachten spoken en inspireerde me uiteindelijk tot dit Madam Mikmak-verhaal, ook nog eens grandioos getekend door meestertekenaar José Ramón Bernado.
En uiteraard zingt reus Nelis in dit verhaal het refrein van 'Poppenpast voor, poppenkast na.' Met veel dank aan Harrie Geelen wiens 'Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?' mij al tot heel wat meer Madam Mikmak-verhalen inspireerde. Wat dat betreft is de timing van de publicatie van dit Madam Mikmak-verhaal perfect, want deze week verscheen ook het eerste boek van de Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?-trilogie van Harrie Geelen, De weg naar Voorgoed. Een aanrader! Al vermoed ik wel dat de gebeurtenissen uit de aflevering van 'De poppen van Sijs' waarin 'Poppenkast voor, poppenkast na' te horen is, pas later dit jaar in het tweede boek van de trilogie beschreven zullen staan.
Een hartelijk welkom. Je bent terechtgekomen op de blog van tekenaar Hans van Oudenaarden en scenarist Frank Jonker, de makers van de Bob Eversstrip!
Na zes rug-aan-rug geproduceerde stripverhalen houden de mannen de komende paar maandjes eeeeeeeeeeeeven een Bob Evers-sabbatical. Een paar maandjes geen Bob.
Lees hier op deze weblog nu, wat Frank en Hans allemaal uitspoken na, naast en weer voorafgaand aan de nieuwe Bob Eversstripverhalen.
Welcome to our english-speaking visitors !
On this weblog writer Frank Jonker and artist Hans van Oudenaarden try to keep you guys informed about about all the stuff that's going on behind the scenes during production and launching of the new BOB EVERS comic books!!! Read more HERE!
Scroll omlaag en ziedaar de covers van de reeds verschenen Bob Evers stripalbums. Allemaal te koop in de stripspeciaalzaak en de betere boekhandel.
Het eerst verschenen Bob Evers stripalbum. Kwam uit in oktober 2004 bij uitgeverij Arboris.
Het tweede Bob Evers stripboek. Kwam uit in oktober 2006 bij uitgeverij Boumaar.
Het derde Bob Evers stripalbum. Verschenen in mei 2007
Het vierde Bob Evers stripalbum. Het laatste deel van de Zuidzee-trilogie en de reden om deze blog te starten! Nu dan toch echt te koop vanaf oktober 2008. . .
De drie zuidzee-verhalen nog een keertje samen in EEN dikke, skai-leren band!!! Uitgekomen in oktober 2010
En daar istie dan !!! Het vijfde Bob Evers album. verschenen op 25 september 2010 !!!
