Weg tropenhelm

Ha, trouwe blogvriend! Weer een geletterde inkting in zwart wit. Downloaden en uitprinten en je maakt straks eigen zwartwit-Bob Evers album! Wereldpremiére van dit materiaal allemaal op deze plek! Zegt het voort!

Is het trouwens al opgevallen dat ik, heel trouw, op bijna elke pagina één kadertje niet helemaal doortrek? Tussen al die vierkantjes in het wafelijzer zit er altijd wel eentje die "kapot" is. Op deze pagina zijn het er zelfs twee. Plaatje 2 op de bovenste en de onderste rij hebben geen bovenkantje. Doe ik natuurlijk om het te strenge paginabeeld een beetje te breken. Anders wordt het helemaal zo stijfjes.

Arie's kuilbuiteling leek me trouwens een prima gelegenheid om me van die vervelende tropenhelm te ontdoen. Dat ding zat me al een tijdje in de de weg bij het tekenen van onze roodgekuifde protagonist. Vanaf deze pagina gaat Arie weer fijn bloothoofds.

Vanzelf moet Arie, na z'n besluit niet verder te gaan op de ingeslagen weg, nu weer naar "links" in de plaatjes gaan bewegen. Dat de lezer hopelijk ook onbewust ervaart dat z'n looprichting is veranderd.

En het varkentje in deze scéne bevalt me eigenlijk wel. Hij heeft best wel eh . . . karakter. Misschien is het leuk om 'm verderop in het verhaal nog es terug te laten komen. Ergens in het decor, ofzo?

Op de plaatjes klikken en je ziet ze groter. En beste lezer, zie ik je zaterdag in Hilversum?